MANİFESTO

Bu belge ile, resmi olarak yetişkinlikten istifa ettiğimi bildiririm.!

Tekrar 8 yaşın tüm sorumluluklarını(!) kabul etmeye hazırım.
Tekrar, yağmur sonrası çamurlu sularda tahta parçası yüzdürmek, kayalarda yürümek istiyorum.
Çikolatanın paradan daha iyi olduğunu çünkü daha tatlı ve yenilebilir olduğunu düşünmek istiyorum.
Sıcak bir yaz gününde bir meşe ağacının gölgesinde oturup, arkadaşlarımla oynamak istiyorum.
Hayatın daha basit olduğu o zamana dönmek istiyorum.
Bütün bildiğim; renkler, çarpım tablosu ve ninniler olsun yeter.
Ama bu kadar az bilmek beni rahatsız etmeyecek!.
Çünkü ne bilmediğimi bilmiyorum ve umurunda da değil.
Bildiğim tek şey mutlu olmak, çünkü beni üzecek veya kızdıracak şeylerden tamamen bihaberim.
Bazı yetişkinlerin dünyasındaki nefret ve sevgisizlikle tanışmamışım henüz! Büyüyüp de adam olamayanlardan olmak istemiyorum! Veya adam olmayı; güç, makam ve para sahibi olmak sananlar gibi olmak da istemiyorum.
Dünyanın adil olduğunu, herkesin iyi ve dürüst olduğunu düşünmek istiyorum.
Artık o yaştaki gibi, her şeyin mümkün olduğuna inanmak istiyorum. Yaşı büyüdükçe, egosu ve kompleksleri de büyüyen o yetişkinler gibi olmamalıyım ben!
Yaşamın karmaşıklığını unutup, yeniden küçük şeylerden fazlasıyla heyecanlanmak, zevk almak istiyorum.
Tekrar basit yaşamak istiyorum. Günümün; bilgisayar arızaları, kağıt yığınları, üzücü haberler, bankada para olmadan ay sonunu getirme kaygıları, doktor faturaları, dedikodu, hastalık, geçimsiz ve kötü komşular, kaba çevre, sevgisizlik, düşmanlık, ve yaşamı zorlaştıran bir çevreden ibaret olmasını istemiyorum.
Aşkın varlığını (daha doğrusu yalan olduğunu) bilmek dahi istemiyorum.
Gülümseme, kucaklaşma, tatlı bir söz, doğruluk, adalet, barış, rüyalar, hayaller ve kardan adam yapmanın gücüne inanmak istiyorum.

İşte, çek defterim ve arabamın anahtarları, kredi kartlarımın ekstreleri, gelir belgelerim.
Artık resmi olarak yetişkinlikten istifa ediyorum.
Ama eğer bu konuda benimle daha fazla konuşmak istiyorsanız, önce beni yakalamanız lazım,.Çünküüüü;

‘Ebeee, elim sendeeeee!’