Uykusuzluktan kapanan gözlerim;
Uykumu kaçýrýyor.
Hayalle, gerçek arasýnda kývranan aklým,
Beni boþlukta býrakýyor.
Boþluðu dinleyen kulaklarým, saðýrlaþýrken;
Karanlýðý delen gözlerimle sizi görüyorum.

Siz karanlýkta dikilmiþ dururken,
Ben sizin yerinize çýrpýnýyorum.
Siz aklýmý karýþtýrýrken,
Ben uyumak istiyorum.

Uykuya uzanmak isteyen ellerim
Hiçliði kavrarken, umutsuzca kasýlýyorlar.
Siz; düþüncelerim!
Hepiniz, sizleri anlamamý engellerken;
Ben dayanamýyorum,
Uyuyorum...

Uyku tüm gece yanýmda kalýyor.
Sanki hastalýða yakalanmýþ yavrusunun baþýný bekleyen
Bir anne gibi.