Çýrpýnýþlarýný umutsuz bulduðun oldu mu?
Saçlarýný nedensizce beyazlattýðýný hissettiðin?
Sonsuz ayrýlýklarýn gölgesinde türkülere yaslanmak seni teselli etti mi?
Korkunç kaktüslerin, acýmasýz dikenlerinin arasýndan bir nefese daha ulaþmak seni tatmin etti mi?
Uçsuz bucaksýz hayat çölünde bulduðun bir yudum su sana yetti mi? Bu kadar aramana deðdi mi? Alýn terinin döküldüðü topraklar hala kurak mý? Yoksa emeðinin yeþerttiði ormanlarýn hür havasýný mý soluyorsun? Yeterince yeþil mi gülüþlerin? Yoksa kararýyor mu düþlerin?
Kendini bulabiliyor musun bir menekþenin yapraðýnda? Ya da bir serçenin özenle kurduðu yuvasýnýn tek bir telinde? Hayatýn özünü hissedebiliyor musun en karanlýk kabuslarýnda?
Yoksa kabuslarýndan dahi uyanmak istemediðin bir yolda mý yürüyorsun?
Hayyam’ ýn kadehinden aldýðý tek yudumun keyfine ulaþmýyor mu þiþe þiþe þarabýnýn ezbere tükeniþi?
Duygularýn kalbinin derinliklerinde mi gizli? Peki ya düþüncelerin? Düþüncelerin zihninin karanlýk bir kuytusunda ölümü mü bekliyor?
Neredesin sen? Neler görüyorsun? Platon seni de mi inandýrdý duyularýnýn algýladýklarýnýn sadece illüzyon olduðuna? Görüntülerin ardýndaki gerçeðe mi ulaþmaya çalýþýyorsun?
Çýrpýnýþlarýný umutsuz bulduðun oldu mu?
Saçlarýný nedensizce beyazlattýðýný hissettiðin?
Neden yaþýyorsun söyle!
Yoksa bu sonsuz göçü mü izliyorsun sessizce?
Sýraný bekleyerek bazen korkuyla, bazen sabýrsýzca, bazen çaresizce…
Sonsuz ayrýlýklarýn gölgesinde türkülere yaslanmak seni teselli etti mi hiç?
Yoksa yarinin gül kokusuna hep uzak mýsýn? Onun nefesini kendi nefesinde hissetmediðin sürece renklerini fark edemiyor musun gökkuþaðýnýn?
Umutsuz çýrpýnýþlar… Güneþ altýnda üþümeler… Fýrtýna altýnda yanmalar… Yemyeþil ormanlarýn içinde solmalar…
Bazen bir çift güvercin kanadý, olmak istediðimiz yer…
Bazen bir týrtýlýn ördüðü koza…
Bir kelebeðin ilk kanat çýrpýþlarý yaþama sebebimiz…
Beklemek yaktýkça yakar bazen…
Gün boyu uçtuktan sonra, bir pervanenin kanadýnda, siyah gecenin sonunu, göðün karanlýk ufkunda…

(Gelen istek üzerine yazýlarýma devam etmiyorum. Bu bir veda yazýsýdýr. Bir iz býrakmak istedim ÝzEdebiyat' a... Hoþça kalýn!)