Sen Gittin Ya...

     Yalnýzlýðýmýn en koyu zamanýndayým sevgili.Kulaðýmýn içinde her dinleyiþimde beni hüzünlendiren,her notasýyla tüylerimi diken diken eden o þarký.Söz yok þarkýda ve söze de gerek yok aslýnda.Bitiyor,yeniden baþlýyor.Sonra yine bitiyor,yine baþlýyor.Bir zamanlar seninle olan iliþkim gibi.Bir baþlýyorduk herþey güzel gidiyordu,sonra birden bire sebebsiz bitiriyorduk aþkýmýzý.Ýyi etmiyorduk.Her seferinde sen gidiyordun ben kendimle baþ baþa kalýyordum sevmiyordum kendimi.Sonra ansýzýn çýkýp giriveriyordun hayatýma sevmeye baþlýyordum aynadaki halimi.Sabahlarý erken uyanmaktan bile nefret etmiyordum çünkü her sabahým seninle beraber geçecek koca bir günü getiriyordu bana.Sen gittin ya iyi yapmadýn benim geliþ ve gidiþlerine bir türlü alýþamadýðým sevgilim.Bak ilk kez bir yazýmda sevgilim diyorum sana sevgili duyuyormusun?Sen gittin ya sabahlarý uyanmak zor geliyor bana.Sevmiyor deðilim sabahlarý,sadece zor geliyor bütün gün seni sensiz düþünmek.

     Sen gittiðinden beri yollar daha uzun bana.Seninle beraber yürüdüðüm yollarým.Seni sensiz yaþamanýn bana nasýl bir acý verdiðini biliyormusun?Sen gittin ya hayat çekilmez bir hal aldý.Yazdýðým hiç bir yazýmý sevmiyorum seni bana anlattýklarý için,yazdýðým her yazýda seni bulmaktan sýkýldým artýk,hayata dair bir þeyler yazmaya çalýþýyorum çýkýp giriyorsun hikayelere,sen hikayesiz,ben sensiz yapamýyoruz peki hikayeler kimsiz?gitmeseydin.Keþke gitmeseydin sevgili.

     Bir kibrit yaktým geceye,bembeyaz sayfalarý yaktým ateþiyle,küllerinin rengi griydi sayfalarýn,sokaklarý kalabalýklaþtýrdým ateþimle,ateþim sýcak elim yanýyor ve sen
görmüyorsun ellerimin ateþini...görünen tek ateþ benim sana yanýþým,onuda sen farketmiyorsun bu kadar mý unuttun beni...cehennemdeyim.Oysa senin yanýnda cenneti yaþadým hep.Birbirimizi deli gibi üzdüðümüz gecelerde bile.Aðladýðým,aðladýðýn ve aðladýmýz anlarda bile.Senin yokluðunda bile ben belki gelirsin diye cennetteydim hep.Gelmedin yanýyorum.Gelmedin,ölüyorum.Sen gidiyorsun ya ben ölüyorum.

     Sen gittin ya;gündüzler hep karanlýk oldu,gecelere inat.
     Sen gittin ya þarkýlar hep seni anlattý,içtiðim her yudum içkide geldin bana,çektiðim sigara nefesinin dumanýndaydý yüzün bana inat.Yüzünü hatýrlayamýyorum sen bana inat.

     Sen gittin ya sevgili,ben kaldým.Ardýndan öylece bakakaldým.Karanlýk sokakta son konuþmamýzý yaptýðýmýz gecede kaldým."Artýk konuþmak istemiyorum,lütfen git"
dedin ya bana cümlelerinin arkasýnda kaldým,gitme dedim.Arkaný dönüp gittiðinde ses verdim içimdeki sese gitme dedim sevgili býrakma beni ne olur diye baðýrdým.Yalan,baðýrmadým haykýrdým sen yine de gittin.Ben sende kaldým,ben sokakta,dizlerimin üzerine çöküp kaldým taþ yolda.Sen gittin ya sevgili,ben kaldým.

     Soðudu gece.Ýlk kez benim yanýmda üþüdüðün geceyi anýmsattý bu inceden ürperten rüzgar.Koynumda ilk o zaman hissetmiþtim kokunu mis gibi kokan kokunu.Sen gittin ya sevgili bütün kokular kokusuz þimdi.Anlamýný kaybediyor hayat yavaþ yavaþ,senin gidiþine aldýrarak.Oysa ne çok isterdim seni bir kez daha görmeyi,olmasanda anlam bulurdu belki hayat...belki,belki,belki,keþke.Sen gittin ya sevgili,her gün biraz daha üþüyorum.Yazýn ortasýnda kazak giymeme gülenlere sevgilim yanýmda deðil o yüzden üþüyorum ve kazak giyiyorum demekten utanýyorum bütün utanmazlýðýmla.

     Son gece,ah o son gece.Senin son kez gittiðin o gece.Ardýndan gözyaþlarýyla baktýðým son gece.Dizlerimin üzerinde,yýkýlmýþlýðým benimle dalga geçerken,bizi uzaktan izleyen yaþlý bir amcanýn gelip beni kolllarýmdan tutup kaldýrmaya çalýþtýðý gece.Karanlýðýn kente kabus gibi çöktüðü o son gece.Þarkýlarýn sözleriyle gözlerimi tavana çakýp iki damla yaþ akýttýðým o son gece.Senin gittiðin son gece.Benim kaldýðým ilk gece.

     Sen gittin ya sevgili,iyi etmedin.Gün boyu telefonuma gelen cevapsýz aramalarý sen sanýyorum.Ben seninle kafayý yiyiyorum.Akþam eve gelipte yazýlarýn baþýna geçince daha iyi anlýyorum yokluðunu.Yokluðun zor,yokluðunun yarattýðý zorluða dayanmak çilelerin en büyüðü.

     Þarký bitmiyor bir türlü,sen gittin ama sende bitmiyorsun ne yaparsam yapayým.Çekilir misin yolumdan ben artýk gidiyorum.

                                             Geç - Saat - 2005