aþk acýdýr bazen hem de hiç umulmadýðý kadar
hem bulutlar yaðmuru getirir çoðu zaman üzerine
güneþin ziyafetinde keyiflenirken avuçlarýný
açar bakarsýn ki özlemek dolu
ellerine dokunur yaðmurun
ýslak saçlarý

ben hiç düþünü görmezdim uzaklarda
tüten bir duman sayýsýz yürek ötede
ayrýlýðýn
el ele vardýðýmýzda yek beden düþerdik
ve o denli seviþiverirdik ayaküstü
nergis çiçeðinin bittiði yerde

ýrmaklar geçidiydi her yan her yöre

aþk acý olur hem de hiç ummadýðýn kadar
zaman durur zaman yürür ha düþer ha düþecek
sendelerken iki yürek gece gibi ta derinden
sanýlýr ki yaralanmýþ bu sevdanýn baþýna
karýnlarýný iskele umutlarýndan ayýran
martýlar üþüþecek

ve bir nergis çiçeði gibi
ve bütün çiçekler gibi
soluverir tek bir nefesçikte
düþer zaman
yýlmýþ uzanýrken yalnýzlýðýnýn koynuna
artýk sýk dikenleri bekler seni
anýlarýn

ýrmaðýn en derininden göz kýrpar aþk
en derin gözleriyle ayrýlýklarýn...