Bitkilere, aðaçlara su yürürken
Kurt, kuþ aþk düþünür
Damarlarýmýzda kan gürlüðü
Ýliklerimizde mevsim ilkbahar
Sevinçlerin içinden güneþ doðar.
Sevgi akþamlarýna
Sabahý bekletemezsin
Bedenin
Sýcak tavlý toprak
Tenim tenine deðende
Þimþeklenir kalbimiz
Emelim,
Arzulu buluþmalarda
Ýnmek kuytu vadilerine.
Hayat bulmak
Hayat vermek adýna
Sen analýðý
Ben babalýðý seçtik
Ýçinde bir cenin hücre büyüyor
Ýkimiz adýna.
Belki þu an
Yüz binler ölüyor
Kimlerin adýna, neyin uðruna!
Þu çekirdek çatlarken
Geliyor mu aðrý
Geliyor mu kesik kesik sancý
Ýþareti aldýk da
Hayat mý doðan
Aðlamak mý? .

Mehmet Doðan (Yörükozan)