Ellerin ilacým olurdu, benim,
Sözlerin en doðru yolu gösterir.
Rengini teninden almýþtýr, tenim,
Bakýþýn sevgiyi dolu gösterir.

Senin canýn acýr, acýrsa caným,
Sence yaramazlýk en kötü yaným.
Ne zaman zehir yönelse yönüm,
Ýþaret parmaðýn balý gösterir.

Bir dikene bassam, çok uzaklarda,
Anlar ve sezersin, kalmýþým darda.
Sararýp dökülen en son baharda,
O çilekeþ yüzün gülü gösterir.

Yýllarý peþ peþe aþýp, giderken,
Hala bir çocuðum, senin için ben.
Sözlerin düþtüðüm gurbet elinden,
Sýlaya uzanan yolu gösterir.

Herkes akýl küpü, dese de bana,
Sen yine deli der, kýzarsýn ana.
Zamaný gelince melekler sana,
Cennetin yolunda halý gösterir.

Mehmet Nacar