SEN BENÝ terk edip giderdin
Sirenler çalardý kentin uðultularýnda
Kalabalýða karýþýrdý endiþelerimin kokusu
AY terk etmezdi GECEYÝ
Vefalý seveniydi sonsuz deðin,
Her gün dur demeden, sevgisini yitirmeden
Býrakýrdý kendini çýrýlçýplak gecenin koynuna
Güzel, çekici, þehvetli
Buz gibi bir þarap tadýndaydý ay…

SON TREN terk edip giderdi ÝSTASYONU
Düdük sesi duyulmaz olurdu
Ben seni þiirlerdim yine, yeniden
AY terk etmezdi GECEYÝ
Vurgunuydu gördüðü ilk günden beri
Ýmrenirdim tutkularýna, içim ürperirdi
Gece dördü vururdu saatler
Bense kimliðimi kaybederdim…

KUÞLAR terk ederdi ÞEHÝRLERÝ
Kelepçeler takýlýrdý þiir yazan ellere
Bir külhanbeyi narasý olurdu aþk þarkýlarý
AY terk etmezdi GECEYÝ
Hep ayný tutkuyla sarmaþ dolaþ olurlardý, kýskanýrdým…
Ben seni yanýmda isterken,
Rüzgar yaslardý baþýný omzuma,
Geri çekerdim bedenimi
Önce bir motor sesi, saat sabah yakýn…

VAPURLAR terk ederdi ÝSKELEYÝ,
Martýlar yarý uyanýk sabah uykusunda,
Geceyi bölerdi bir baþýnalýklar,
AY terk etmezdi GECEYÝ
Seviyordu doðuþundan bugüne dek
Ben nasýl seviyorsam seni,
Nasýl saklýyorsam, yazýyorsam sevgimi kalbime
Geceyi dinleyen de yalnýz bendim belki
Oysa o da AYA aþýktý…

SEN BENÝ,
TREN ÝSTASYONU,
KUÞLAR ÞEHÝRLERÝ,
VAPURLAR ÝSKELEYÝ terk ederdi belki,
Hiçbiri bir tek AY olamazdý,
Mühürlenmiþ bir isim yazýyordu dumandan
Terk ederdin sen bile beni de,
AY terk etmezdi GECEYÝ…