Caddedeki ýþýklarýn her zamanki cazibesiyle “Eðlenmek mi istiyorsun? Hayatýn anlamýný mý arýyorsun? Yaklaþ,yaklaþ!!” þeklinde, bir nevi pamuk prensese zehirli elma uzatan cadý misali aklýmýzý baþýmýzdan aldýðý gecelerden birinde...Kafelerin boþalýp barlarýn dolduðu saatlerde...Ýstiklal’in mahþer kalabalýðýnýn yerini artýk “Gece hayatýna nasýl girsem de ucuza sarhoþ olup bir de kýz kaldýrsam?” diyen abazalarýn aldýðý...Gümüþçü Fatih aðabeyin tezgahýný kurduðu,iþte tam Ali ablanýn iþe çýktýðý sýralarda...Biz ise hala ayný mekanlarda...

“Arka Sokak” da...

Boþ þiþe toplayan yaþlý bir adamla tanýþtým o akþam da.Bana “E ile baþlayan üç tane meyva say bakalým bilirsen ben sana bilemezsen sen bana bira ýsmarlayacaksýn” diyen ton ton ama sokakta yatan bir amca.”Peki eyvallah” dedim.Baþladým saymaya “Elma”.”Hmm...Erik”.”Sonraaa...”.Üçüncü meyva neydi? Çok düþündüm ama bulamadým.Gittim aldým birasýný sýrf hemen söylesin de meraktan kurtulayým diye.Sordum.”Söyleyeceðim ama þimdi deðil” dedi.Sonralardan öðrendim Tatar Ramazan’ý birebir yaþamýþ bizim yaþlý ama genç delikanlý.Kendini gömmüþ ama diðerlerini kurtarmakmýþ çabasý...Çok acýyormuþ...Çok acýyormuþ yarasý... Ama ne fayda!!

Kesilmiþ bilekleri ve aciz beyniyle sürüklendiði bu kanalizasyonda ne eski neþe pýnarý ne de sevgi pýtýrcýðý kalmýþtý. Hepsi yok olmuþtu ve artýk yüzü solmuþtu. O cici çocuk bozulmuþtu. Ne biçim bir bahtsýzlýktýr ki birçoklarý çok görmüþ azýcýk þefkati, ”Ben bir portakalým...Soyup da baþucunuza koyduðunuz bir portakal” diye kandýrýrmýþ kendini. Herkes onu sevsin kimse ona darýlmasýn istermiþ daralan yüreði... Hani olur ya bazen eski aþký gelirmiþ aklýna...Ceyda...O da bir zaman içinde kaybolmuþ. Amatem’de kalmýþ iki hafta sonra dayanamayýp kaçmýþ oradan da. Tam o sýralar bulmuþ bizim garip çocuk onu. Ne güzel baþlamýþ her þey!! Ne eroin varmýþ ne de yalan aralarýnda...Ama sonra...Bir sabah kolunda serum lastiði ve bebek saflýðýndaki yüzünde bir gülümsemeyle bulmuþlar Ceydayi. Fazla doza talim edip vakti zamanýnda kaçtýðý evine dönmüþtür belki diye düþünmüþler, teselli etmiþler kendilerini. Onur ne yapsýn yine titrek elleriyle kalmýþ baþ baþa...durmamýþ, yazmýþ...yazmýþ...yazmýþ...

“Yüzüm, ellerim, kollarým o an hissedebildiðim benim parçam olan her noktam, dengesizleþen bedenim, kýrýlgan rüyalarým, melankolik ruhum, uyuþturucu baðýmlýsý bebeðim, dolu gözlerim, parçalanmýþ tavþaným, zavallý beynim, platonik aþkým, beni taþýyamayan yüreðim, psikolojik delilerim, bildiklerim aslýnda hiç bilmediklerim, her daim sulu gözlerim, hiç bitmeyen dertlerim, çekemediklerim, kin besleyemediklerim, teselli edenlerim, sessizim içimdeki sesten de sessizim, duymak istediðim nefretim, yazýk çok yazýk sönen düþlerim, yaþadýðýmý sandýðým sevgililerim, sanýrým þizofrenim, bu yüzden duygusal benliðim, sömürülmeliyim, sömürülmeliyim, en saf esirim, þekilciyim, hayatýmdan memsuz gibiyim, o deðilim, ergin miyim, hiçim, hep gülerim, yavru kedim, benim zavallý fakirim, sevgi fukaram, isterik yaþayaným, anlýk tadým, çok aradým, amaçsýzým, hayýr deðilim, çeliþkiyim, hem manik hem depresifim, çengelli iðnelerim, delik cebim, seni yine arar oldu gözlerim, iki damla inatla inmezken nerdeydi nerdeydin nerdeydim...

"idioteque"m, "idioteque"m,"idioteque"m,"idioteque"m,"idioteque"m


Sonra bir anda dank etmiþ, görmüþ her þeyi...”Geçmiþini silemezsin gözün görmez kulaðýn duymaz bilemezsin! Tabutuna bir umut degil bin ýþýk girse kurtulacaðým diyemezsin! O zaman seçim yapma zamanýdýr mamafih ne seçecek zaman ne de sende hal kalmamýþtýr...Etrafýna boþ boþ bakarsýn ve þansýn yaver gider de uyuþturucu ve þizofren aþkýn arasýnda seçim yapmaktan kurtulursan bil ki artýk yeni ikilemin yaþam ya da ölüm olur”. Ama bunun etkisi fazla sürmemiþ olacak ki silik insan tam o sýralarda baþlamýþ uyuþturucuya, yani bebeðini kaybettikten iki gün sonra...Annesinin “EVLADIM iyi misin? Kötü kötü rüyalar görüyorum!!” diye telefon açtýðý sýralarda...

Ve buldum o gecenin sonunda! Buldum üçüncü meyvayý! Ben meðer annemin küçük sulu portakalýymýþým...”E”vlatlýk görevini yerine getirememenin verdiði utançla kýzarmýþ bir portakal...Hade eyvallah...