Bir Hikaye

     Akþam geç saatte geldi evine adam, yorgundu. Tüm gün yoðun geçen iþlerinin aðýrlýðý yormuþtu bedenini. Önce sýcak bir duþ almalýyým dedi kendi kendine, sonra sýcak bir yemek, ardýndan da sýcacýk bir yatakta önce hayaller sonra rüyalar olmalý dedi. Ýçinden, belki seni görürüm rüyamda dedi, sonra ses verdi içindeki sese; belki seni görürüm rüyamda.

     Yatak odasýna girdi son bir yýldýr yalnýz yatýyordu o odada, yataðýnda. Sýcak bir duþ aldý, sýrtýndan yorgunluðun yavaþ yavaþ çýkýp gittiðini hissetti. Mutfaða gitti, ne bir kap sýcak yemek vardý ne de yemek yapacak biri. Telefonu aldý eline ve yine pizzacýyý aramaktan çekinmedi. Uzandý koltuðuna, televizyonu açtý bir iki abuk sabuk programa þöyle bir baktýktan sonra, sýkýldý. Müzik setine doðru ilerledi ve rüyasýnda görmek istediðiyle þarkýsýný ayarladý cd'den. Uykuya kaldý þarkýnýn sözleriyle.

     Orta okul sýralarýnda tanýþmýþtý sevgilisiyle, herkesin kýskandýðý büyük bir aþk yaþamýþlardý üniversitenin son sýnýfýna kadar. Aslýnda herkes evleneceklerini düþünüyordu oysa yelkenleri baþka yerlere açýldý. Kötü olmuþtu ayrýlýklarý, kadýn kötü yakalamýþtý adamý. Hiç bir þey söylememiþ sadece seni af etmeyeceðim demiþ ve uzaklaþmýþtý adamýn yanýndan. Yýllar yýllarý kovalamýþ adam kadýný unutamamýþtý. Yýllar yýllardan köþe bucak kaçarken bir dost yemeðinde yeniden karþýlaþmýþlardý. Utandý adam kadýný görünce, kadýnsa hiç bir þey olmamýþ gibi merhaba dedi adama. Utangaçlýðý iki kat artmýþtý adamýn, hiç bir þey söyleyemedi kadýna. Olana ve bitene bir anlam veremiyordu adam. Kadýn sanki hiç bir þey yaþanmamýþ gibi oradan buradan konuþuyor adama sorular soruyor ve her zaman ki gibi dünyanýn en büyük buzdaðlarýný bile eritebilecek bakýþlarýyla bakýyordu adama. Yýllar yýlý bu bakýþlar ile yaþamýþtý adam, o bakýþlarý düþünerek geçirmiþti onsuz hayatýný.

     Bir iki gün sonra cep telefonu çaldý adamýn. Numarayý tanýmadýðý halde açtý telefonu, karþýsýndaki ses onun sesiydi. Özlediði ve yýllarca beklediði sesin sesi. Buluþtular. Öðle yemeði yedikten sonra, akþam güzel bir film izleyelim mi diye sordu adam kadýna,kabul etti kadýn itirazsýzca.Klasik þeyleri severdi ikiside,müziðin eskilerini,filmlerin romantiklerini,sözlerin en güzellerini severler ve en güzel sözleri söylerlerdi birbirlerine.Unutmamýþtý adam.Kadýnýn incecik gözyaþlarýyla izlediði filmi,tereddüt etmeden kiraladý.Akþam sekiz gibi kapýsý çaldý adamýn,gelen oydu.Birer kadeh þarapla baþladý gece.
-sana dedi bir sürprizim var
-hayýrdýr dedi kadýn
içeriye gitti adam döndüðündeyse kadýný aðlatacak þey vardý elinde.
-inanmýyorum sana nereden buldun bunu?
-hiç kaybetmedim ki dedi adam elindeki ikisinin orta okul birinci sýnýfta çekildiði ilk ve en eski fotoðrafý göstererek.
-ne güzel di deðil mi dedi kadýn.
-çok güzeldi dedi adam.

     Filmi izlemeye baþladýlar.Kadýn pür dikkat belkide onlarca kez izlediði filmi izliyordu,adam ise filmden çoktan vazgeçmiþ,onunla beraber geçen anlarýn bitmemesi için dualar peþindeydi.Film boyunca kadýn gözünü televizyondan adamda kadýndan ayýramamýþtý.Film bitti.
-ne güzeldi deðil mi?
-hala çok güzelsin.
Sessizlik oldu odanýn içinde,sonra sessizlik rolünü abartýp tüm eve yayýldý.Bozdu sessizliði adam,
-þarap ister misin?
-hayýr,gitmeliyim yarýn yapýlacak bir sürü iþim var
-ama yarýn pazar,ben sabah bir yerlerde kahvaltý yaparýz diye düþünmüþtüm,
-iyi düþünmüþsün ama inan çok iþim var.

     Kalktý kadýn oturduðu kanepeden, o an farkýna vardý filmin tamamýnda hiç kýpýrdaman birbirlerine sarýldýklarýný.Önce utandý,sonra küçük bir öpücük kondurdu adamýn yanaðýna,kapýya geldiklerinde dayanamadý adam ve sonucu ne olursa olsun diyerek önce sarýldý sonra öptü kadýný.Ýtti adamý kadýn,
-erken dedi,henüz çok erken
-neden?seni hala ne kadar çok sevdiðimi biliyorsun,
-biliyorum ama önce seni af etmem lazým.
Yýkýlmýþtý adam.Bu son söz onu ve geceyi bitiren sözdü.
-hoþçakal.
-güle güle.
Kanepeye geri döndü adam.bir kadeh þarap koydu kendine,bir sigara yaktý.Yazarýn yaktýðý gibi.Kalktý ve bir yumruk attý duvara,aslýnda bu yumruk suratýnýn orta yerine gelmesi gereken bir yumruktu,bunu adamda biliyordu,yazarda.

     Günler günlerin ardýndan geldi.Ýnatla ve delice bir istekle her gün aradý adam kadýný.Bir perþembe akþamý evinin kapýsý çalýndý.Misafire alýþkýndý adam,ama karþýsýndaki misafir deðil,yüreðinin sahibi kadýndý.Þaþkýnlýðýný üzerinden atamadan adam,kadýn yapýþtý adamýn dudaklarýna.Sabah uyandýðýnda yoktu yanýnda kadýn,sadece küçük bir not vardý komidinin üzerinde;
"erken çýkmak zorundaydým özür dilerim.Ben de hala seni seviyorum."

     Dünyanýn bütün ve en güzel nimetlerinin tadýný aldý adam o an.On beþ sene önce yapmasý gereken þeyi yapacaktý adam bu sefer vazgeçmeyecekti hiç bir þekilde.Ýþyerine gitti kadýnýn,önemli bir toplantýdaydý kadýn,sekreterin giremezsiniz demesine aldýrýþ etmeden daldý odaya,göz göze geldiler kadýnla,odanýn içindekileri umursamadan sordu adam;
-benimle evlenir misin?
odanýn içindekilerin þaþkýn bakýþlarý altýnda kadýn söyledi o cümleyi,
-evet.

     Beþ sene önce bugün evlenmiþti adamla kadýn.Onlara göre dünyanýn en mutlu ve en huzurlu çiftiydi onlar.Herþey eskisi gibi olmuþtu,çevresindekilerin kýskandýðý o aþk geri gelmiþti.

     Kapýnýn sesiyle uyandý adam.Kendine gelememiþti henüz.Sonra eþi geldi aklýna o gelmiþ olmalý dedi saat sekiz.Kapýyý açtý karþýsýnda pizzacý çocuðu gördü.Acý acý gülümsedi çocuða.Kapadý kapýsýný,pizzayý mutfaða býraktý,salona geçti.Sigara istedi caný,yaktý geceye sigarasýný ve aðlamaya baþladý adam.Yalnýzlýðý on kat arttý,geçen sene bugün yani perþembe günü amansýz bir hastalýða verdi eþini.Hastalýk boyunca hep yanýndaydý eþinin,ölmeyeceðine ve hala bir kýzlarýnýn olmasý hayaliyle yaþatmaya çalýþtý karýsýný.Olmadý.

     Bir þarap açtý kendine.Kadehe gerek görmeden dikti þarabý,tek baþýna kutladý evlilik yýldönümünü,tek baþýna aðladý karýsýnýn gidiþine.Yatak odasýndan o en eski fotoðrafý aldý ve yine oturdu kanepeye.Ýlk defa fotoðrafýn arkasýnda bir þey yazdýðýný fark etti adam.Yýkýlmýþtý adam.Bu son söz onu ve geceyi bitiren sözdü.
Fotoðraf elinden düþtü,þarap þiþesi kýrýldý.

     " seni af ettim."