Yere uzanmýþ cesedimi alýr giderim geceden… Senin olmadýðýn yerleri iþaret ediyor yýldýzlar… Senin onlarýn kulaðýna fýsýldadýklarýný duymadýðýmý zannederek bir oyuna kaptýrdýnýz kendinizi… Ve ben yerde yatan aðýr ve pis kokan onurumu da alýr kaçarým geceden…

Damlalarýn yanaklara deðil de topraða düþtüðü yerler gördüm… Belli ki daha keþfedemediðin saf yerler var dünyanda… Belki de sen bile korkuyorsun sevgiyi hissetmeye… Aþkýn nefret dolu ihtiraslarýný yaþattýkça insancýklarýna… Sende unuttun aþkýn doðduðu yeri…

Daha derin yolculuklar yapýp içime tohumlar serptiðin o güne dönerim… Masumu geri döndürmem imkansýz geldiði yere… Maðlubiyete teslim etti kendini… Zamanlarca içimde özenle büyüttüðüm gözyaþlarýmý eteðine nasýl nakýþladýðýný izlerim… Ve yanýma yazdýðýn geleceðimi de alýr yine dönerim… Aðýr ve pis kokan onurum yeterince iþlemiþ benliðime