binlerce yýl öncesinde
baþladý aþkýn hikayesi..
bulutlarýn üstünde otururdu
göklerin efendisi

elinde olmadan sevdalandý,
ölümlü bir güzele
çiçekler uzatmak isterdi
o narin ellere..

bir bahar mevsiminde
göçtü güzel dünyadan
hüzünler býraktý,
yaþlý gözlerde kalan..

gözlerdeki damlalar
süzüldüler,
dünyaya aktýlar
karþýladý onlarý
denizin ortasýndaki kayalýklar..

damlalardan bir tanesi
beyaz köpüklere karýþtý
sonunda denizin
karanlýklarýna ulaþtý
kumlarýn üstünde
beyazýn ustasý ile kucaklaþtý..

yýllar geçti..
kayalýklar,
beyaz dalgalarla
iyice beyazlaþtýlar
kavimler geldi geçti
o güzelim deniz için savaþtýlar

sonra bir kral,
yine, ölümlü bir güzel için
kayalýklar üzerine
yaptýrdý beyazdan bir kule
ama, engel olamadý
denizin ortasýnda,
yýlanla gelen ölüme..

yýllar geçti..
aþklar yazýldý
beyaz taþlara
ölümlü güzellerin aðýrlýðý çöktü,
geçmiþten gelen yýllara..

kimse bilmez;
taþlarýn altýnda yatan
son damlanýn hikayesini..
kule beyaz,
boðazýn incisi..
denizin kucaðýndaki
gözyaþý beyaz,
acý sevdanýn incisi..