Onsekizinden sonra baþlar insan yaþlanmaya.
Gerçek aþk umudunun bittiði yaþtýr.
Çocukluk buraya kadardýr.Bir hayat yükü ihanet ,ayrýlýk, zulüm taþýrsýn sevimli yanaðýnda.
Derken acý çaðý baþlar.Acýnýn þahý baþlar.
O zamana dek her gidiþin bir dönüþü vardýr ,ezberinde.Her kötü þey ,iyinin sebebi olur, bilirsin.
Oysa hayat, onsekizine dek, sadece masal anlatmýþtýr.Hayat kurnazdýr.Önce yýllar boyu sevgiye, aþka, barýþa, umudun sonsuzluðuna inandýrýr seni.Dünya kolay, der.Yaþamak çok kolay...
Sonraysa pat diye yüzüne vurur hayallerini.Kendi elleriyle çýkardýðý zirveden çekiþtire çekiþtire indirir aþaðýya.
Zalimdir.

Ýnsan onsekizinden sonra baþlar yaþlanmaya.
Hala içinde taþýdýðýna inandýðýn umut, bilmezsinki, ya da bilirsin ki yapaydýr.
Hayallerini göðe gömersin.Hüznün soðuðu uyuþturur teninin.Üþürsün, ýsýtanýn yoktur.Gözyaþlarýn, kimse silmeden kurur yanaðýnda.
Onsekizinden sonra aþk uðruna iþlediðin her günah, kaydedilir hesap defterine.Sevda haram olur, þiir haram, deniz haram...

Ýnsan onsekizinden sonra baþlar yaþlanmaya.Yastýðýnýn bir köþesi hep boþtur.Ancak aynalara gülümsersin.Kederin, yüreðinin kara sýnýrýný geçemez olur.Anlatsan dinleyenin yoktur, dinlesen bir koca sessizlik.
Çarpmadýðýn duvar kalmaz artýk, yapmadýðýn hata kalmaz.Af dileyecek kimsen bile kalmaz.
Mezar yalnýzlýðý der buna eskiler.
Mezar yalnýzlýðý deler.
Kapýnýn zili paslanýr.Camlarda tarihi geçmiþ buðular.Dünya seni, baþý öne eðik, yokluða uðurlar.

Ýnsan onsekizinden sonra baþlar yaþlanmaya.Ýnanmadýðýn ölümün korkusu da baþlar.Her korku içten içe baþlar.
Anlarsýn ki kendini kandýrmakla olmuyor bu iþ.
Hava haram, içtiðin su, yediðin lokma haram...
Bu dünya yetmez el kadar yüreðindeki boþluðu doldurmaya.
Söylediðin tüm yalanlar sürülür önüne.Ýnandýðýn her gerçek üstüne çöker.Altýnda kesik soluðun kalýr.

Kaderleri pazara çýkarmýþlar, herkes yine kendi kaderini almýþ.Bana da yine benim kaderim kalmýþ.
Üþüme.Hayat bu.

Kimbilir belki ben þimdi kimsesizliðimi okþarken, yarýn hayatta olmayacaðým.Þimdi yaþayan, gülen, aðlayan birileri yarýný hissetmeyecek, yarýný göremeyecek.
Kimse diðer yarýmý göremeyecek...

Ýnsan onsekizinden sonra baþlar yaþlanmaya.
Ve ''kadere razý olan,kedere razý olur''
Herþeye raðmen...
Yaþlanmak da güzeldir.