Koca bir yýl göz açýp kapayýncaya kadar geçti diyemeyeceðim. Ne hýzlý ne de yavaþtý buralarda zaman... Belki bir yýl daha büyüdüm, sen buralarda yokken. Ýnsanlarý daha bir tanýmaya baþladým. Yaþam senin öðütlerin ve güzel sözlerin kulaðýmda devam etti. Aslýna bakarsan buralarda pek birþey deðiþmedi. Her gün uyuyup uyanýyoruz, yemek yiyoruz, çalýþýyoruz, yine borçlarýmýz var, para kazanalým diyoruz, hatta eðleniyoruz, gülüyoruz.

Ama her geçen gün seni biraz daha fazla özlüyoruz. Keþke burada olsaydýn dediðimiz anlar oluyor birçoðumuzun bunu sende duyuyorsun biliyorum. Ve benim keþkelerim her geçen gün çoðalýyor; farkýnda mýsýn?



“Yaþam Mucizedir” çýktý sonunda, keþke bu ilk ve son eserin olmasaydý diyorum bir yandan, bir yandan da insanlarýn tepkileri mutlu ediyor beni, o kadar heyecanlý ki seni hiç tanýmamýþ olan insanlarýn yüzünde bile heyecaný görebilmek biliyorum sende görüyorsun...

Ve senin hep istediðin gibi birilerine, ihtiyacý olan kimsesiz çocuklara yardým edecek belki de yazdýðýn bu güzel satýrlar... Yýllar yýlý içimizi ýsýtan güzel yüzün þimdi de hiç tanýmadýðýmýz o çocuklara mutluluk katacak... Aramýzda deðilsin ama senin varlýðýn hala birilerini mutlu etmeye devam ediyor. Gülümsemen belleklerimizde, tatlý sesin kulaklarýmýzda, güzel ellerin avuçlarýmýzda kimi zaman. Hepimiz seni çok özlüyoruz ve özlemeye devam edeceðiz.



“Yaþam Mucizedir” evet ama senin gibi bir insaný tanýma þansýný tanýyanlara...



Ömür Ýsfendiyaroðlu

www.nilufermagriso.com