Baktýðým heryer sensen kaybolmamam imkansýz !
Bir þehir de kayboldum,uçsuz bucaksýz sýnýrsýz bir yerdi burasý düðümlendim çýkamadým içinden.
Paniðe kapýldým,aðlamak istedim yapamadým , soðuk kanlý olmak varmýþ tinetimde.
Aðlamak istemek ne denli büyük acýymýþ , kalbim aðladý ben aðlayamadým yine.
Kurak ýssýz yollardan geçtim , yemyeþil vahalardan,hiç biri ben deðildim,ben hiç birine ait olduðumu hissetmedim.
Sessiz sessiz kalbim aðladý ben gülümsedim,geceleri camdan aþaðý sarkýp yýldýz saydým , gökyüzüne resimini çizdim,
Seni seyrettim gizlice.
Gül haydi gülebiliyorsan þimdi , kaç kendinden , öyle kaçki utanýyým kendimden , öyle utanýyým ki kaldýramýyým baþýmý ,seyredemeyim gökyüzünü , resmini çizemeyecek kadar silinsin gözlerin zihnimden.
Sensiz yaþarým farketmez , sensiz gülerim farketmez , ama sensiz kalbim aðlamaz bir damla gözyaþý göremezler yüzümde.Sadece sen , benim yokluðumu farkedeceksen bu benim için yeterli karþý kýyýda ki yabancý.
Ýçtiðin her sigara , gördüðün her ihanet beni sana hatýrlatsýn.Benim utancýmdan öyle utan ki sen gerçekten aðla.