Her yolculuða hazýrlanýþýmda üzülürüm ben. Kimse bilmez hüznümü giderken. Ne bekler giden yada giderken neleri unutur en çok geride. Uzun yolculuklarým oldu benim hep boyumdan büyüktü hepsi kalbimden derin...

Hep giden olmamýþtým ama gitmek kadar kalmakta üzerdi beni geride. Çünkü giden hep yalnýz giderdi. Tek baþýna belkide terkedilenden daha yalnýzdý gitmenin bedeli. Kim derdiki gitmek kolay kim bilirdi kalmak kolay. Hem gidene hem kalana acý verirse yolculuklar ve yinede ertelemeye hali olmazsa ne yolcunun ne yollayanýn katlanýlýr hayata.

Bu sefer giderken içinden geçtiðim bütün þehirler bana inat ýslak ýslak bakýyorlardý yüzüme. Neden sorusu vardý sollamak serbest çizgilerinin üzerinde.
Geri dön diyordu bir U dönüþü yapýlmaz levhasý bile.
Ben giderken hep ama en çok seni býrakýrdým geride. Çünkü seni özleminin baþka yolu yoktu bu þehirde. Yada kendimi özletmenin kimbilir.

Ýþte bu hikayede tam da bu yolculuklar sýrasýnda tamda senin bana ne yapmaya karar verdiðin sýrada belkide ama en çok senden kilometrelerce uzaktayken döküldü satýrlara. Kaptan þoförümüz çok uykusuzdu iþte sýrf bu yüzden dökülen satýrlardan nesuliyet tamamen muavin sorumludur.


Saat 22:30 du tam seni çaldýrýp yola çýktýðým sýrada. Ne iyi yolculuklar vardý nede çabuk dön saðsalimler. Bunlar çok gerideydi. Kilometrelerce geride. Zaten dönüþümü deðil varýþýmý bekleyenler vardý kilometrelerin ölçemediði senelerde. Kim derdiki bu kadar zaman sonra seni bir yaðmurlu günle aldatacaðýmý týpký senin seneler önce güneþli havalarda yaptýðýn gibi. Kar yaðmýþtý o gece bolu daðlarýna ve kimse þoför dahil uyumaya cesaret edemiyordu sensiz karlarýn korkusundan (Çünkü biz hiç kar topu oynamamýþtýk seninle) çünkü hiçbir yaðan kar üþütemezdi bu koca kara vapurunu senin yokluðun kadar. Evet otobüs kara vapuru olmuþtu aniden kar üstünde dans ederken. Derken herþey raký kadar beyaz oldu. Kar yaðýþýna inat. Kimse kimseyi görmüyordu. Kimse kimsenin ne düþündüðünü hissedemiyordu okadar beyazdý ki gidenlere alýþkýn olan ben bile yolcumuyum yollayanmýyým farkýna varamýyordum.

Her içinden geçtiðim þehir seni bana uzaklaþtýrýyordu hem giderken hem dönerken. Bildiklerim bilmek istediklerimden okadar fazlaydý ki talýmak için bagaj fazlasý ödemem gerekiyordu ve ben ödemeyi çoktan yapmýþtým cebimde kalan son aþk kýrýntýlarý ile. Muavin nerde ineceksiniz yoldamý demiþti binerken. Afallamýþ bi þekilde bakmýþtým yüzüne gençten adamýn. Nereye gittiðimi bilmiyordum ki yolda mý inicem söyleyeyim sana. Hatta varýp varamýyacaðýmýzý bimezken daha inip inemeyeceðimizi bilmezken neydi bu planlar. Hep planlar yüzünden bu hale gelmemiþmiydik zaten. Bukadar uzak oluþumuz yada yakýn olup kaçýþlarýmýz hep bu planlar yüzünden deðilmiydi. Daha beraber deðilken evlilik planlarý beraberken çocuklarýn okullarý derken þimdi okadar uzaktýk ki boþanma davamýzýn planlarýný yapýyorduk. Yeniden ayrýlana kadar merhaba demenin en kalleþ yoluydu bu belkide. Kim bilebilirdi ki kimin ne zaman nereye varacaðýný. Kader demiþlerdi buna kim kimi nereye sürüklerse orada açýyorduk gözümüzü. Sonrada kadere bak nerelere geldik diyorduk. Ýþte bu düþüncelerle dolmuþtum muavinin bana yoldamý ineceksiniz sorusunu duyunca. Ýsteksizce birdaha sordu bende son durakta ineceðim dedim kibarca. Çünkü gidilebilecek en son nokta orasýydý. Ki ben bu noktaya geleli seneler olmuþtu hep uçlarda inip uçlardan biniyordum diðer uca varana dek sigara molasý vermeden koþuyordum. Biliyormusun ben bu yolculuklar sýrasýnda en çok o ilk nefes sigarasýný özledim. Ne seni ne baþkasýný illaki o sigaraydý aklýmdaki belkide bunun için seviyordum yola çýkmayý.
Yolcu kalmasýn dedi muavin gidiyoruz yoksa ceza yiyoruz abi bilet alýyorlar sonra geç kalýyorlar cezasýný biz ödüyoruz dedi kalkma saatini 10 dakika aþmýþtýk. Bilemezdiki gitmekten vazgeçenler olacaðýný yoldan geri çevrilecek kadar romatik teklifler aldýklarýný. Bilemezdi daha yola çýkmadan yolun sonuna varanlar olduðunu. Önce geri geri gitti kara vapurumuz sonra hýzlanarak gideceðini planladýðý seferine baþladý. Önce kýsa bir muayene oldu þoför sonra kimse tutamadý bizi. Taa ilk molanýn verileceðini planlanan yere kadar. Muavin her sefer yaptýðý gibi aldý mikrofonu eline ama ilk seferki utangaçlýðý ile cep telefonlarýný kapalý olmasýný yolculuðun saðlýðý açýsýndan olduðuna bir isteðimiz olursa kýrmýzý düðmeye basmamýzýn yeterli olacaðýný da ekledi. Havalandýrma çalýþtý muavin kolonya seferine baþladý hiç bitmeyecek olan. Sonra kahve meyve suyu da daðýtýldý güler yüzü zorlanan tepsinin içinden. Tanýþýk oturanlar günün ve yolculuðun kriterine dalmýþtý. Tanýþmayanlar tanýþsak mý horlarsa uyandýrmaya yüzüm olsun güleryüzü ile selamlaþýyorlardý. Kalanlarsa nasýl uyunur denemesi yapýyordu. Beklenen an geldi muavin filmi baþlattý. Herkesler sustu bir sinema filmine gitmiþ gibi bakakaldýlar 37 ekran televizynun camýna. Film bitmeden uyuyanlar da oldu. Film bitti ýþýklar karardý herkes keskin bir huzur içinde uykuya daldý. Nasýlsa sabaha çok vardý ve sabah yapýlmasý planlananlar için akþam planlanan uykunun alýnmasý gerekiyordu bünyeye. Ben yine sensiz yolculuklarýmýn tadýna dalmýþtým ilk damla ön cama vurduðunda. Þoför sigarasýný yakýp camýný araladý. Nasýlsa herkes uyuyordu. Ben þoförün sigarasýndan nefesleniyordum. Senin nefesini almanýn imkanýnýn kalmadýðýný bilerek. Kýrmýzý ýþýk geldi aklýma þoför sigarasý ile kahve iyi gider diye düþündüm. Plan iyiydi ama muavin uykudaydý. Ve ben yine bir planýmýn çöküþünü izledim yoldaki sollamak yasak çizgilerinin kahkasýnda. Kalktým kahvemi kendim aldým.
Kimdi beni sana iten yada neydi beni seninle tutan bilmiyordum. Kahvem soðudu ve ben ilk defa planladýðým gibi aðýzým yanmadan içtim kahvemi (enteresan). Ne kadar yaralý yolcu vardý kara vapurunda. Hepsinin kavuþmayý beklediði insanlar vardý bu þehri terkederken. Ama hepsi bu þehri býrakýp gittikleri sýrada geride býraktýklarýný unutmuþtu. Tek yaralarý vardý kavuþmak. Kimderdi seninle kavuþmak için çýrpýnýrken vazgeçmenin daha hafif geleceðini. Telefonu açtým yoculuðun saðlýðýna inat seni aradým huzurlu uykundaydýn. Meraksýz umarsýz. Annem ayaktaydý ve çaldýrýrsam arayacaktý ki bu sese muavin bile uyanýrdý. Gitmek neden di hiç anlamadýn. Geliþimi anlamadýðýn gibi.
Senelerce yolcu taþýmýþ karavapuru dinlendirmek gerekiyordu. Nede olsa o insanlar kadar dayanýklý deðildi ve ilk fýrsatta su kaynatýyordu. Þoför bunun bilincinde ilk giþelerden çýktý planlanan dinlenme tesislerine yanaþtý planlanan saatte planlanan molayý verdi. Muavin uyandý tuvaletler ücretsizdi ancak yediðimiz içtiðimiz bize aitti. 30 dakika sonra otobüste olmamýz gerektiðini ekleyerek mikrofonu yerine býraktý ayný utangaçlýkla.
Sigarakolikler indi ilk hemen çakmaklara sarýldý saatlerdir beklenen sigara molasý için okadar acele ediyorlardý ki ne sigarýnýn düþündükleri önemliydi nede o anda alýnacak zevk. Oysa 1 dakika sonra kahve ile birlikte eriþilmez bir duyguydu o sigara. Bir ümitle teefona sarýldým. Uyuyordun yine ki uykundan uyanmak zaten hiç adetin deðildi. Tanýdýk bir ses aradým uykulu ama uyanýk açtý molamý verdiniz dedi. Kediden bahsetti. Yataðmý gasp ettiðini pijamama sarýlýp yattýðýný daha ilk geceden nerde olduðumu (ona okadar da anlatmýþ olmama raðmen) merak ettiðini söyledi. Yine iyi yolculuklar diledi bilmezmiþ gibi yat dinlen yarýn uykuya ihtiyacýn olcak dedi. Bilmezmiydi ki yolculuklarda uyumanýn ne kadar zor olduðunu. Telefon kapatýldý. Kahve alýndý bir nefes kahveden bir nefes sigaradan yakýldý. Garsonlar dört dönüyordu. Bir kahve bir çay daha isteyen olurmu diye. Planlanmýþ moladan planlanmamýþ satýþý çýkarmaya çalýþýyorlardý. Senin planýn neydi beni beklemezken sabah ayazýnda kör bir kamyonun altýnda kalmakmý yoksa sonu sisli bir uçuruma yuvarlanmam mý?
30 dakika doldu anansu yirmibeþinci dakikada yapýldý ülkem insanýna has anlaþýlamaz bir þive ile. Herkes etrafýna bakýndý. Tanýdýklar kaltýðýna göre bizim otobüs dediler. Ki kalkanlar sadece garantici insanlardý. Diðerleri de koyun sürüsü gibi bindiler otobüse. Muavin þoförün arkasýndan elinde su kolisi ile bindi otobüse. Önce geri vites sonra bitmeyen bir gaza basýþla ayrýldýk o yol üstü dinlenme tesislerinden. Acaba muavin yolda derken burayýmý kastetmiþti asla bilemeyeceðim.
Daha planlanan moladan 5 dakika geçmiþtiki cama vuran damlalarýn yüzünden hýz kesmiþti þoför. Tekerler kabaktý kayar mayar planlanan saatte varamayýz diye yavaþlamýþtý paradoksa sebep verdiðini bilmeden. Yavaþ giderse de planlanan saatte orda olmayacaktý. Týpký sana acele etmiyoruz dimi dediðimde sahip olduðum yüz ifadesi vardý yüzünde þoförün. Bilemezdiki acele etsede sabýr da gösterse planlanan saatte orda olma þansý yoktu. Sana kavuþmak üzereydim ilk planým bozguna uðradýðýnda. Sonradan düþündümde hep ulaþýlmaz þeyler planlamýþým.
Ýlk kar tanesi camla buluþmuþtu muavin kolonya servisini bitirip ýþýklarý kapattýðýnda. Þoför derin bir oh çekti yine geç kalacaðýz bolu týkanmýþtýr dedi. 10 dakika geçmiþti ki kara vapurumuz yorgun bir frenle durdu. Yorgun frenler yorgun planlar içindir demiþtim birgün sana kilometerelerce uzaktan bakarken içimden. Dönüþümü beklemedin ki hiç sen gidiþime inanmadýðýn için yada gidiþimin kýzgýnlýðýndan düþünmeye fýrsatýn olmadý gitmemin sebeplerini. Ýlk itirafýn ikinci planýmý bozguna uðratmýþtý. Sonra diðerleri diðerlerini izledi. Bende plan yetiþtiremiyordum bozgunlarýna. Köpek kedi çocuk pembe panjur üç oda deniz kenarý karavan derken yaþanacak yer kalamamýþtý aþkýmýza. Ama sen bana hiç aþýk olmamýþtýn ki hep sevmiþtin ama aþýk olmamýþtýn dimi. Oysa beni tüm planlarým aþk üstüneydi ve sýrf bu yüzden senin aþký tarifin yüzünden belkide (aþk geçiciydi sevgi kalýcý) çuvallamýþtý. Özel günlerde seni seviyorumlarla yaþamaya alýþmýþtým yada sevgi sözcüklerine hýý demenle. Aslýnda bu düþünceler senden çok sana olmaktaydý. Ben bekliyordum þoför bekliyordu kar bekliyordu muavin uyuyordu. Beklemenin en güzel yoluydu muavinin ki. Onun için deðiþen birþey yoktu. Ýþini yapmýþtý ve aracýn planlanan zamanda varmasýndan mesul deðildi. Planlanan bütün iþlerini bitirmiþti. Birde þu 17 numarada oturan adam zýrt pýrt kýrmýzý düðmeye basmasa keyfine diyecek yoktu. Koltuk numarasý bana inat 17 idi. Sadece kýrmýzý düðmesi çalýþýyordu. Ne yatabiliyiordu koltuk nede ýþýk yakýlabiliyordu. Film de de tek cýzýrtýlý hoparlöre sahip olmasý da cabasýydý. Muavin planlanan bakýmýn yapýlamadýðýný aslýnda bu otobüsün bu hafta bakýma alýnacaðýný ancak diðer aracýn kaza geçirdiði için planlanan saatte ulaþamayacaðýndan dolay planlanan bakýmýn yapýlamadýðýný....... anlatan uzun bir cümle kurmuþtu hoparlörü kapatmaya çalýþýrken. Aslýnda yanýmdaki koltuk boþ olmasa tek benim þansým olmadýðýna inanacaktým ama boþtu. Týpký bakýþlarýn gibi boþtu. Ýki dakika önce ne istediðini bilen sonra istediklerini reddeden bakýþlarýn kadar boþtu.
Tam 45 dakika bekledi þoför sonra bir polisle konuþmak için indi aþaðýya. Tuzlamanýn yapýldýðýný yarým saat içinde yolun açýlacaðýný öðrenerek karavapuruna geri döndü. Bu planlarýn tam birbuçuk saat sarkmasý demekti. Bir kerede planlar tutsa zaten kurban kesecekti ben içimden gülerken. Eskidendi çook eskiden diyordu sezen tekerlek çalar (TDK da bu kelimeyi cd çalar yerine planlamýþtý ama!) pilinin son amperini tüketirken. Aslýnda okadar alýþkýndým ki yeni aldýðým pillerin boþ çýkmasýna onun için hep yedeðim olurdu ve inatla bitmiyordu bu sefer. Sezen sustu Iþýn baþladý söylemeye ama yol hala durmaktaydý. Karavapur silkindi Iþýn sevgiliye diye söylenirken. “Eyvah simsiyah gecede kuytu bir köþede yar elden gidiyor gibi aþkým ellerin ne soðuk bir beyaz gül gibi avcumda soluyor yazýk tanrým geçmeden saatlaer bitmeden ümitler ne olur sen ona derman ver kader amansýz düþmansýn zalimsin yamansýn koparma gülümü benden lütfen kalsýn...”*
Gidiyorduk iþte planlanan varýþ yerine planlanan saatten þaþmýþ bir þekilde. Kim söyleyebilirdi ki planlanan yere varacaðýmýzý. Tek þeritli otobandan devam ediyorduk yola. Tek kanallý hayatlardý ayný karavapurun silinmiþ tekerlerinde kalan tek kanal kadardý yaþamýmýz. Ne bi öncesine ne bir sonrasýna ulaþýlýyordu. Ayný þeritte ayný insanlarla ayný hayatý yaþamaya mahkumduk. Yeni insanlara güvenemeyecek kadar darbe yemiþtik en tanýdýklarýmýzdan ve hala onlarla birlikteydik en yalnýzýndan. Ýliþkilerimiz de böyleydi. Hep tanýdýklarýmýzla sevdalandýk hep bildikleirmizla planlar yaptýk. Ve sonuç herzamanki gibi hüsran. Gece isyana inat bir güzellikle kýzýldý kar taneleri umarsýzca düþüyordu tek þeritli yolumuza. Herbiri birbirinden baðýmsýz ayný yere yapmayý baþarabiliyordu. Hayatlar gibi ayný noktada kesiþiyorlardý. Biz seninle nerede kesiþmiþtik. Önce mi baþlamalýydý sevdamýz yoksa geçmi kalmýþtýk. Ben yine cevabýný bulamayacaðým sorularýn peþindeydim herzamanakinden daha melonkolik bir tavýrla. Bunu hiç sevmezdin sen melonkliklik zaýflarýn iþiydi romantiklik sýnýrlandýrýlmalýydý. Yada serseri ruh baský altýnda tutulmalýydý. Tüm planlardan baðýmsýz hareket ederdi bu duygular çünkü. Ýlk öðrendiðim þeydi senden plan yapmak desem yalan söylemem herhalde. Yada planlý bir yalanýn baþlangýcý olur kimbilir...
Ýþte kar dinmiþti kara vapurumuz daha hýzlý yol alýyordu artýk hatta sýnýrlamalara inat birazda kendinden beklenmeyen bir performansla. Bu sýnýrlar da planlanmýþtý. Önüne bir nesne çýkarsa durabileceði mesefe hesaplanmýþ ona göre söylenmiþti 120km/s lik hýzlar. Kara vapuru tekerlekreinden baðýmsýz deðildiki. Tek kanalý kalmýþ lastiklerin ne kadar hýzla gideceðini dipnot olarak yazmamýþlardý yoldaki levhalarýn altýna. Þoföre kalmýþtý bu cahil deðildi ya daha yavaþ gideceðini bilsindi. Ama planlanan zamanlar planalanan hýzlarla ters düþmeye baþladýðýnda þoför cahilleþiyordu biranda. Kimse ona lastik neden tek kanallý yada yol niye kapandý demiyordu. Þu kadar geç kaldýn þu kadar az alacaksýn diyorlardý. Planlar kesiþmiþti ve tercih þoförün kendini kurtacaðý yeni plana göre yapýlmýþtý. Týpký senin bir anda fikir deðiþtirip yeniden planladýðýn hayatlarýmýz gibi. Elimden birþey gelmez derken okadar soðuktun ki kar taneleri bile üþürdü o soðukta. Aslýnda þimdi düþünüyorumda elinden gelenler planlarýna dahil deðil demek istedin galiba. Planlarýmda sen yoksun demenin baþka bir yoluydu elimden gelen bu kadar demek.
Aþkýn nur yengi çalýyordu tekerlek çalarda ve en uzun zaman sonra ilk defa dinliyordum kendisini. Hatýrlarmýsýn Çakal çok severd ve o planlanan ölümüyle yola çýktýðýnda bütün kasetlerini gömmüþtüm onun yoluna. “Nerden baþlasam bilmiyorum sevda cümleye sýðmýyorki yazsam ramonamý hikayemi sana sayfalar yetmiyorki yorma ne olursun anla beni...”**
Ýþte tam o sýrada köprünün üstündeydik. En büyük korkumun üstünden geçiyordu kara vapuru. Yükseklerden geçiyordu. Beton etkisi defalarca kanýtlanmýþ yükseklerden. Son duraktaydýk tam bir saat geç kalýnmýþtý planlanan zamandan. Ama þoför o yarým saati kapatmanýn gurunu yaþýyordu. Planlar sapmýþtý ama olsundu bir þekilde kapatmýþtý elinden geleni yapmýþtý ve planlanan yere geçde olsa varmýþtý. Buda planýn bir kýsmýnýn baþarýldýðýný en azýndan asýl planýn baþarýldýðýný gösterirdi. Muavin bavullarý verirken “son durak ha beyfendi” dedi. Kimbilir diyemedim. Ama eminim öyle baktým. Eðer gözlerini bana doðru kaldýrsaydý görecekti ama kaldýramayacak kaar iþi vardý. Ne zaman gözlerime baksan sorgulardýn beni. Yalanmýyým gerçekmiyim diye. Neden olduðunu bilmediðim bir güvensizliðin vardý varlýðýma karþý. Olamaz diye düþünürdün hep böyle bir sevgi. Aþk bu kadar uzun sürmez derdin. Ama baþkasý ile seviþirken beni seven yine sendin ki bunuda kendin söylemiþtin. Onlar hep vardý sen yokken senden sonrada olacak demiþtin birgün; onlar gitti elinde ben kaldým bunun ayrýmýna bile varmadýn.
Bir taksi bulunmalýydý ve son duraktan sonraki duraða ulaþýlmalýydý. Ama yürüyerek demiþti biri sadece 15 dakika indiðin yerden otelinin odasý. Üç beþ sarhoþa yol soruldu herbiri ayrý yönü gösterdi polis geldi bilmiyorum dedi taksiciler zaten hep karþý taraftandý. Planlanan otel odasýna 15 dakika uzaktayken tam bir saatte ulaþýldý. Odaya yerleþildi. Çalýþmayan televizyon açýldý bir sigara daha yenisine eklenmek suretiyle yakýldý. Mide akþam planlanan yemeði yemiþ olmasýna raðmen plansýz bir þekilde açtý. Mideyi doyuracak planlar yapýldý ve o saatte açýk plana uyacak yerler herzamanki gibi bulunamadý. Bir gece seninle uyumak için tüm planlarý yapmýþtýk da bütün gece uyku tutmamýþtý hatýrlarmýsýn. Sabahýn ilk ýþýklarý ile herkes kendi evine gitmiþ akþam da yollarýmýz ayrýlmýþtý.
Vardýðýmý haber verdim vermemi bekleyenlere sen hariç çünkü sen beklemeyi seneler önce býrakmýþtýn ki. Heyecanla açtý telefonu, kedi uyumuþtu pijamamýn üstünde caným dedi canýmý alýrcasýna iyi uykular dedi dikkat et kendine yorma sakýn deid kapattý aðlamaklý. Nede olsa deprem bekleniyordu Türkiyenin en kalabalýk þehrinde (planlanan deprem deðildi ama ölü sayýsý çoktan planlanmýþtý). Bilmiyorduki ruhumdaki depremlerin yýktýðý yuvalarý. Senin uyanmana daha 6 saatten fazla vardý benim uyumama ise birgünden çok otel odasýnda duþ alýrken ben. Planlanan sýcak su yoktu çünkü bu saatte kimsenin duþ alacaðý planlanmamýþtý yýldýzý belirsiz otelin müdürü tarafýndan.
Ne zaman seinile dýþarý çýkmak istesek birþeyler engel olurdu ya bize hburda engel yoktu benim planlarýma. Çünkü plansýz çýkýyordum dýþarý. Yada içeri girmek için plan yapmýyordum.
Bu gidiþimle öðrendimki senden ayrýlmayý planlamak bile bir hataydý baþlý baþýna. Çünkü tam bu planla dolaþýrken aradýn. En sýcak sesinle. En sýcak nefesinle konuþtun benimle. En aþýk halin vardý yüzünde. Bensiz olmanýn verdiði heyecaný saklayamýyordun. Planlarým ssularda yüzüyordu yine. Ve ben yüzme bilen bir plan yapmanýn planlarýný yapmaya baþladým seninle konuþurken. Kimdi bana gelip mutlu olacaksýn biri çýkacak karþýna ve seni sen yapacak demiþti. El falýna bakan bir çingeneydi. Ne kimse çýktý karþýma nede mutlu oldum nede ben ben olabildim.
Geri döneceðim zamaný planlamýþtým ve plana sadýktým biraz mecburiyetten biraz özlemden. Dönüþümü bekler gibi bir halin yoktu ya yinede haber verdim. Baþka bir kara vapuruna binip ayný yoldan ayný planla geldim. Döenrken hiçbirþey düþünmedim. Ne karavapurunun lastikleri ne muavinin kýrmýzý ýþýklý düðmesi nede þoförün sigaralarý. Tek boþ yer vardý. 17 numaralý koltuk benimdi zaten boþ kalmasý doðaldý. Oturdum. Tekerlek çalarýmla beraber geri geldim kapkara bir ankara akþamýnda karanlýk odama. Kedi býraktýðým yerde yatýyordu. Bir sigara yaktým geldiðimi belli etmek için telefnunu çaldýrdým. Ve sen yine uyuyordun en umarsýz rüyalarýnla baþbaþa.
Birkaçgün sonra; mesajla geleceðini söyledin en fazla birkaç gün içinde. Acelem yoktu beklerdim herzamanki gibi.
Kimse bilmezdi sana olan sevdamý diye düþünürdüm hep. Yanýlmamýþtým kimse bilmiyordu. Ve þimdi sana olan kýzgýnlýðýmý kýrgýnlýðýmýda kimse bilmiyordu. Kimse anlayamazdý da. Ne olmuþtuda planlar bitmiþti. Günü yaþamaktan bile vazgeçmiþti bu adam. Neden elindekilerle yetinmeyi bilmemiþti. Bir celsede asacaklardý beni ama bu gidiþim öðretti bana seni seninle býrakmak en doðrusuydu. Dönüþümün öðrettiði ise çok basit bir denklemdi. Senin seninle kalabilmen için benim sensiz olmam gerekli tek þarttý. Ve ben bu denklemi planlayýp daldým uykuma.
Bu sefer planlarým yüzme biliyorlar ve bu sefer ben bu planlarý kendimden bile sakladým. Ýlk ve son defa iþe yaramasý gereken bir plandý bu yeni hayatlarýn hayat bulmasý için bizim hayatlarýmýzýn kurtulmasý için.
Senin yeniden beni sevmen için, benim yeniden sana aþýk olmam için, bizim yeniden gelecek planlarý yapmamýz için en çok denklemler planladým sevgili sevgilim. Ayný senin aylar önce planladýðýn denklemler gibi.....

•     * Iþýn Karaca; Sevgiliye isimli parçasý
•     ** Aþkýn Nurt Yengi ;Yasemin Yaðmurlarý adlý albümünden