Geç kalmýþ olmalýyým, bunlarý sana yazmak için.En çok küskün halini severdim biliyor muydun? Küsünce seni daha çok sevdiðimi hissederdim.Gittiðinden beridir ne þarkýlar ezberledim, ne türküler söyledim, ne þiirler yazdým.Hep sanaydý yollarým, hep sana taþtým,hep sana aktým.Tüm bunlarý biliyor muydun? Bilseydin sever miydin beni?
Yoo..Yok, sanmam...
Sinemaya bile tek baþýna gittim.Kafelerde yalnýz, yollarda bile tektim.Herkes çiftken tek yaþamak,sensiz yaþamak bana çok koyuyor bunu da biliyor musun? Kimlerle vakit geçiriyorsun? Mutlu musun? Mutlusundur umarým, mutsuz deðilsen ki benimle mutlu oluyorsan eðer..
Yoo..Yok, sanmam...
Mutlu olsan benim yanýmda kalýrdýn, gitmezdin deðil mi? Fotoðrafýn da yok bende, e ben seni hep özlüyorum ama..Ýyi ki aklýmý yitirmemiþim seni daima hatýrlýyorum.Ýstediðim an, istediðim saatte hatýrlama gücüne sahibim.Sana þarkýlar yazmak ne güzel, bir gün dinleteceðim diye avutmak kendimi.Bazen küserdin, kendini geriye çekerdin, kapatýrdýn kalbini.Olsun ya ! Hiç ama hiç dert etmezdim,çünkü bilirdim yine geri döneceðini.Þimdi gittikçe uzaklaþtýn.Kaç yýl, bilmem kaç ay geçti ? Toplasan kaç gün eder sensizlik ? Hiç hesapladýn mý? Öyle ya þimdi dönmek zor geliyor,kendimden biliyorum..Belki de tek yolumuz görüþmemek, kabullenmek yokluðunu, yokmuþ gibi yaþamak, anlamak yalnýzlýðý þiirler yazmak daima..Gittikçe uzaklaþýyorsun, dur artýk ne olur !

Daha fazla gitme...