uçmak delisi bir kuþ oldum dün gece rüyalarýmda.ilk önce kendimi yumurtanýn içinde gördüm kabuðumu kýrýyordum. Zorda olsa bunu baþardým.Kuvvetsiz bedenim bu zorluðunu aþarken bütün zorluklar biticek diye düþündüm. annem geldi yanýma oda bir kuþ olmuþ.Bana yiyecek karnýmý doyuracak bir þeyler getirmiþ. afiyettle yedim getirdiklerini.sonra birden annemin beni yuvadan atarken gördüm.Niye bunu yapýyor neden atýyor yoksa beni sevmiyormu istemiyormu diyedüþünüyordum.Ýtti itti ve aþaðýya düþmeye baþladým hiç birþey yapamýyordum
"anne anne" baðýrýyordum sadece... birden yanýmdan birþey geçti ve beni kanatlarýnýn arasýna alýp yine düþtüðüm yere götürdü.annemdi .soramýyordum niye yaptýðýný, hoþ sorsamda beni duyacak gibi deðildi kanattalrýný iki yana açmýþ yukarý aþaðý yukaru aþaðýya sallayýp duruyordu.Sanki bana bir þeyler anlatmak istiyordu.Ama bir türlü çözemiyordum.sonra kendisini attý aþaðýya."Annneeeeeeee" diye baðýrdým.uçuyordu evet evet havada kalabiliyordu.Ozaman anladým bana o hareketleri niye yaptýðýna.bir kaç adým attým aþaðýya baktým.yapamam yapamam diye kafamý sallýyordum annnemim yanýnda , annem durmadan ötüp beni itiyordu.bana yaparsýn demek istiyordu.Anneciðim ya ölürsem ya uçamazsam ya bu dünyanýn güzelliklerini göremezsem neolur ben uçmayým ne olur.duyuramýyordum kendimi sesim çýkmýyordu.ölmekten korkuyorkuyordum.
yanýma geldi tekrar, annem hiç kýpýrdamýyordu, gözlerime bakýyordu devamlý.gözlerinde ki o ýþýltýyý gördüm o ýþýltý bana uçacaðýmý çok uzaklara gidebileceðimi söylüyordu.hiç terettüt etmeden kendimi aþaðýya saldým.olmuyordu yapamýyordum kafamý çevirdiðimde annemi gördüm yanýmda kanatlarýný çýrpýyor "hadi yavrum baþaracaksýn" diyordu sanki ve o an birden kanatlarým güç buldu ve deli gibi çýrpmaya baþladýýý.Kalbim yerinden çýkacaktý neredeyse.evet baþarmýþtý, baþarmýþtým, baþarmýþtýk. uçuyordum gökyüzünde deli gibi uçuyordum....Annemin bana hayattaki ilk dersiydi.ve son dersi.bundan sonra kendim öðrenecektim kendim görecektim herþeyi.
Uçmaktan artýk hiç býkmýyordum gönlüm alabildiðince uçuyordum.ta kii bilmediðim yerlere gidene kadar daha önce hiç görmediðim yerlerdi buralarý.bizim yerimize hiç benzemiyordu hiç aðaç yoktu hiç kuþ yoktu bir sürü duvarlar cisimler vardý.en ilginci, yerde hareket edebilen cisimler vardý.hemen geri döndüm ve anneme sordum onlarý.bana gittiðim yerlerin insanlara ait olduðunu onlarýn yanýna fazla gitmememi benim yaþamamý elimden alabileceklerini söyledii.ama ben daha bir meraklandým.kimmiþler onlarki benim hayatýmý uçmamý elimden elecaklarmýþ.kör kurþun gibi yolumu yine oraya çevirdim.bir yerde durup seyretmeye baþladým. ne göreyim birisi avaz avaz baðýrýyor. bir kadýn bir adamýn zorla bir þeyler çekiþtirmesiyle avazý çýktýðý kadar baðýrýyor.etrafýnda bir sürü insan var ama kimse oralý bile olmuyor. en sonunda kadýn dayanamayýp yere yýðýlýyor.diðer adam bir den oratadan kayboluyor.
havalanýp biraz daha girdim ortama.bu sever yine bir insan elinde bir cisim ile diðer bir insana vuruyordu.son bir kez daha adama vurduktan sonra adam hareketsiz kaldý ve adamýn üzerinden bir þeyler altý ve kaçtý.buda neydi niye vuruyorlardý birbirlerine.
gördüklerimden sonra çok korkmuþtum.çýkabildiðim kadar yükseklere çýktým bir daha dönmemecesine orayý terketmekti gayem ama üzerimden çok büyük bir cisim geçti ve aþaðý ya bir þeyler býrakýyordu. biraz durdum. düþen her cisim çok ýþýk ve ýsý yayýyordu.bunlarda neydi.neden býrakýyorlardý neden ýþýk saçýyordu.girmek istemiyordum o yere ama son bir kez daha gidip bakmak istedim.
gittiðimde daha önceden geldiðim zaman ki ortamdan çok daha berbat bir yerle karþýlaþtým. her yer kana bulanmýþ her yer kýyýlmýþ heryer darmadahan.bir ses duydum aðlama sesi.sesin geldiði yere ufak çok ufak bir canlý bir þeye sarýlmýþ sanki kendini parçalýyormuþsuna aðlýyordu.
bir anda uyandým.kardeþim aðlýyordu.yanýna gittim.kucaðýma alýp öptüm ve onunla beraber bende aðladým ve onun kulaðýna "neden bu dünyada yaþýyoruz ki biz" dedim