Hukuk danýþmanýdýr eski bir komþum,
Ýyi tanýrým, beynini okumuþum…
Deðiþik bir hali vardýr ki çok tuhaf,
Dudak kýpýr kýpýr, sanki okur mushaf.
Bazen alçak ses çýkartýr hýrýltýlý,
Bazen de bir þeyler söyler mýrýltýlý.
Bazýlarý zanneder, hep dua okur,
Onun duayla mushafla iþi yoktur.
Çantasýnda hep kitaplar görürsünüz
Kanun yönerge ezberler, gece gündüz,
Bir gün sormuþtum;
……...-Komþucuðum ne bu hal?
Kitaplarýný ezberliyorsun herhal?
-Öyle mi görünüyor bendeki durum?
Ben bu yazýlarý sadece okurum.
Evet ezber ama, bildik birþey deðil,
Kitaplarý ters ezberlerim bunu bil.
-Bilmece gibi konuþtun?
……………………….-Ya, bilmece!
Doðrusu kitapta zaten, hece hece,
Tersini ezberliyorum çaktýrmadan,
Boþluklarý çýkýyor iþte o zaman…
Normal hukukçu ne kazanýr ki beyim?
Kanun boþluklarý en kýymetli þeyim.
Müþterilerim hep zengin, görmedin mi?
Gizli tut hukuku ters öðrendiðimi.
Müþterimi ve kendimi zengin ederim,
Gemiyi yüzdüren kaptan, der pederim…