Eski , tanýdýk bir þey yaþanýlan,
Kimsesiziz, öyle yalnýz, öyle mecnun,
halimiz hicabýmýzdýr, gecemiz keder.
ellerimiz yüreðimizin sürgünüdür,
uykusunda ömrün acemi ve yalan.

Kaçýncý meczup seslenir içimizden,
Halimiz yetim hüznü yolcu kederi,
Sokaðýmýz, köhne eylül döküntüsü.
Getirir hanemize yorgun vakitleri,
bezgin yüzler, gurbetimizden.

Baþýmýzda kaçak bir yaðmur var,
Ellerinden belli kalb razý deðil,
Çaðýrýr mý kuþlar ah sokaða açýlsak.
Belki uçar gider bahtýmýzdan ebabil
Yüzümüz kýrýlan annesiz çocuklar