bir zamanlar,
ah o zamanlar
kýlý kýrk yaran hoyrat kelimelerinin altýnda ezilir de
kelimelerini suçlardým.
sen acýttýkça canýmý
battýkça baldýranlarýnýn keskin uçlarý þahdamarýma
ince ince kanardým da
susardým.
düþler kurardým
gecelerin tülden karanlýklarýna gizlenip
sanki görüverecekmiþsin gibi korkardým.
sen bütün ihtiþamýnla sarar sarmalardýn beni
ben kusardým.
ah o zamanlar sen,
o uzlaþýlmaz,
o anlaþýlmaz,
o baþ edilmez BEN,
beni benden alýr çok uzaklara gider býrakýr kaçardýn.
bir zamanlar
ah o zamanlar artýk bitti.