Hüzündür iþte, benim yüzümdür her þey
Annemsi bir bekleyiþ, öylesine, bitmezcesine
Ýçimde kaybolan bir yankýdýr günler
Bilebilsen nasýl da durgundur sabah

Soðuktur, hafif aydýnlýktýr, solar
Çið düþmüþ kalbimdir hep susan
Kalbimdir sabaha bile veren soðuðu
Eskiyen baþlangýçlardýr iþte yaþam

Yaðmadýr artýk içerisi bile, hani ya yazdý?
Nerede býraktým ben o çocuk masumluðumu
Söylesene aþklarda devredilir mi bir sonraya
Ve ölüm, ölümü doyurabilir mi aþklarým benim

Bundandýr iþte, yüzüm hüzündür benim
Sözlerim bundan bir burukluðu heceler
Çevir aynaya gözlerini bir kerecik ve bekle
Ben miyim beliren, küskün hatýralar mý

Üþümüþtür kuþlar, güzdür, giderler
Gitsinler, bir iþarettir bu, sana ve bana dair
Üzerine sarý bir yaprak ört de dön eskiye
Baþlangýçlarýn kirletilen tadýndayým ben
Yum gözlerini, yaðmurlarýmla bir düþ göðüme