Nicedir yoktun rüyalarýmda,
neden, gönlümün en hüzünlü
vaktinde geliþin?
Katmerleyip acýlarýmý,
neden yaralý gönlümü
üzüþün?
Söyle bebeðim...

Dört gözle beklemiþtim yollarýný,
hissetmiþsindir.
Koklamayý istemiþtim doyasýya.
Kenetlensin istemiþtim,
bakýþlarýn bakýþýma.
Neden kalmayý reddetmiþtin bebeðim?
Dünyayý yaþamaya deðer mi bulmamýþtýn,
yoksa... Anneni mi sevmemiþtin?
Neden bebeðim,
nedendi ani gidiþin?

Susmaksýzýn aðladým ardýndan
üç gün boyunca.
Sonra bir masal anlattýlar bana.
Dediler ki;
"Aðlarsa analar bebeklerinin ardýndan
Gözyaþlarý sel olur, bebekler boðulur."
Kandý bu masala, büyümeyen yüreðim.
Sustum,
týrnaklarýmý avuçlarýma batýrarak.
Haykýrdým,
sessiz çýðlýklar atarak
Ve
o günden sonra,
ben, hiç aðlamadým bebeðim.
hiçbir þey beni,
gidiþinden daha fazla üzemedi,
aðlatamadý gözlerimi.

Söz sana,
yemin sana,
and sana bebeðim.
Sana dökemedim ya,
senden gayrý hiçbir þeye
gözyaþý dökmedim, dökmeyeceðim..
Rahat uyu o meçhul diyarlarda,
Þen kal meleðim...