YUSUF A.ÖZDEMÝR

DOMUZ

Refik Erduran ismi medya kulislerini,perde arkasý olay ve karakterleri aktarma yolunda yetkin bir isim.Onun Domuz adýný verdiði romaný, medya dünyasýnda yýldýz sayýlan bir gazetecinin yaþadýklarý vasýtasýyla bu büyülü dünyanýn kirli yönlerini ve kiþilerini günümüz insanýna bir ders babýnda aktarýyor. Baþtan sona sürükleyici olay örgüsü,verdiði ilginç mesajlar,Domuz’un sýkýlmadan okunmasýný saðlýyor.Konu kýsaca þöyle:
Ercan Beykozlu sýradan bir insanken bir arkadaþý vasýtasýyla ulusal bir gazetede köþe yazýlarý yazmaya baþlýyor.Daha sonra yükselerek popüler bir gazeteci olmayý baþarýr;hiçbir þey eskisi gibi deðildir:
‘Derken ihbar furyasý baþladý.Yolsuzluklara tanýk olanlar, haberi bana uçuruyorlardý.Bunlarýn doðruluk dercesinin araþtýrýlmasý için bir yardýmcý istedim.Ertesi gün, iki yardýmcý girdi hizmetime.Sütunum merakla beklenen bir skandal sergisine dönüþtükçe tirajdaki artýþ hýzlandý.Maaþým katlandý,sonra tekrar katlandý.Altýma bir zýrhlý otomobil çekildi,yanýma,valilikçe bir koruma verildi.Kapalý garajda arabama özel bir bölme,gazetenin lokantasýnda patron masasýnda bana özel bir yer ayrýldý.’
Tüm bu güzellikler okul arkadaþýnýn hayatýna girmesiyle bozulacaktýr.Arkadaþýnýn banka hortumlamasý olayýna alet olacak,evli olduðu halde arkadaþýnýn karýsýna göz koyacak,açýklar verecek ve nihayetinde gazeteden kovulup,karýsý tarafýndan da terkedilince…
Romanýn sonunu yazmayacaðým,Ercan Beykozlu’nun sonunu öðrenmek için kitabý okumanýz gerekecek.
Okuduðumuz gazetelerde,dergilerde kalem oynatan köþe yazarlarýnýn ne durumda yaþadýklarý,kendilerine ne denli büyük imkanlar saðlandýðý,bunlarýn karþýlýðý olarak köþe yazarlarýnýn nelerden ödün verdikleri baþarýlý bir þekilde anlatýlýyor,romanda.Bu imkan,zevk-u sefa elbette ki tüm gazete çalýþanlarýna verilmiyor.Yazarýn iþ bitirici, ihale takip edici,devlet dairelerinde çevresinin geniþ olmasý,parayý herþeyin merkezine almasý bu imkanlara kavuþmak için þart.Bu satýrlarý okurken açýk çekler verilen,maaþý sýnýrsýz ve belirsiz kimi köþe yazarlarýný çýkardýnýz sanýrým.Bu tiplerin yazdýklarýnýn hiç mi hiç önemi yoktur,hiçbir bilgi vermese de olur,yazýlarý incir çekirdeðini doldurmasa da olur.Bu tür yazarlarýn da okuyucuya faydalý olmak gibi bir amacý da yoktur zaten,onun tüm derdi patronuna yaranabilmek,onun silahþörlüðünü yapmak,böylece hem kendisinin,hem patronunun kesesini doldurabilmektir. Kendi aralarýndaki çekiþmelerin, yazarlarýn firmanýn davetlisi olarak gittiði gezilerde aktardýðý görkemliliðin neresi okuyucuyu ilgilendirir ki?
Refik Erduran’ýn Remzi Yayýnlarý arasýnda çýkan ‘Domuz’ adlý romaný medyayý ve medyanýn þaþaalý ama yalan dünyasýný tanýmak isteyenlere faydalý olacak türden soluk soluða okunacak bir roman,okumanýzý hararetle tavsiye ederim…