kendimi eleþtirmekten býktým
bir günde haksýzým diyen biri çýksa
aslýnda þiir yazmaktanda sýkýldým
kimsenin okumamasýdýr sebep
karýþýk gözüksede basittir geçmiþim
acýmasýzdýr sinema koltuklarýnýn bakýþlarý
bir gibi
bir belki
yada olmalýdýr
þair yapýyor herkesi ve benide
nede olsa bahar günü doðum günüm
o zaman aðlarým
bu senenin yakýþýklýlýðýda eskidi
kýþla aksadý
yaza sýkýþtý
uzatýrým þiiri uzatýrým müziði
ve kimsenin 19 yaþýnda kafasýný çevirip bakmadýðý
jazz guitaristlere aþkýmýn ve adýmýn önemini anlatýrým
10 milyonluk haftalýðýmýn 5 milyonuyla aldýðým albümleri gösteririm
her odanýn dekoru farklýdýr
insanlarda böyledir
kimisi hep hayata camdan bakar
biraz siyasette yapmak gerek
herkesten önce düþündüðüm sözlerimle
seslerimle mimiklerimle
derim ki
beni temsil etmesin kimse
amerikada
yunanistanda
çünkü ezilmiþ ülkesi yansýyor yürüyüþüne
umarým savaþ çýkmaz korkularý
madem koþmalýydýk atamýzýn izinde
neden hala kaplumbað gücündeyiz
kominist dostlarým gerici arkadaþlarým
kokusuna kurban olduðunuz dolarý düþürecekseniz
50 liraya
atarým oyumu canýmý
ama derseniz ki sus
duyarým sessizliði fýrtýna öncesi
ve bitiririm arebesk duygusuz þiirimi
not :gerçekçi olmanýn ilk adýmýný düþlerinizde atýn