Herkesin nihai hedefi ve özlemidir iyi insan yetiþtirmek!...Öðretmen öðrencisinin,anne-baba çocuðunun,patron iþçisinin,iþçi patronunun,amir memurunun,memur amirinin iyi olmasýný ister.Peki iyiliðin ölçüsü nedir?Kimin iyi,kimin kötü davranýþlar içerisinde olduðunu tespit etmek için belirgin kýstaslar var mýdýr?
     Doðrular zaman zaman toplumdan topluma deðiþse de genelde paralellik arzeder.Ýnsanýn faydasýna olan iþ ve davranýþlar doðru kabul edilir.Ölçü kabul edilen ve esas alýnan budur.Her ne kadar dinî inançlar,gelenek ve görenekler farklýlaþtýkça deðer yargýlarý deðiþiyorsa da asgari müþterek olan,insanýn faydasýna çalýþmaktýr.
     Toplumun yapýsýna uymayan insan davranýþlarý, alýþkanlýða dönüþmeden deðiþtirilmelidir.Bunun en uygun dönemi de ilköðrenim çaðýdýr.Atalarýmýz boþuna dememiþ “Aðaç yaþken eðilir” diye!...Gerçekten de öyle deðil midir?Gidin kart bir aðacý eðmeye çalýþýn…Baþarabilir misiniz?..Ne mümkün!...Ya eðmeye gücünüz yetmez,ya da aðaç bir anda kýrýlýverir.Onun için okul çaðýndaki yavrularýmýzý iyi yetiþtirmeliyiz.Ýyi yetiþtirmek demek,çok þey öðretip beyinlerini bilgi deposu hâline getirip, onlarý robotlaþtýrmak deðildir.Peki nedir iyi eðitim derken kastýmýz?...Çocuklarýmýzdan ne istiyoruz!...
     Öncelikle eðitimle öðretimin kapsamýný netleþtirmek lâzýmdýr.Bunlar çok kere karýþtýrýlan birbirinden farklý kavramlardýr.Öðretim beyni bilgilerle donatmaktýr.Oysa eðitim daha çok davranýþlarla ilgilidir.Bir nevi toplumsal uyum sürecidir.Fertleri hayata hazýrlamaktýr.Okullarýmýzda hem eðitim,hem de öðretim verilmektedir.Zaten bunlar birbirini tamamlayan unsurlardýr.Birinin eksikliði, ötekini anlamsýz kýlmaktadýr.Nasýl ki insan tek ayakla hayatýný idame ettirmekte ve ayakta durmakta güçlük çekerse öyle de eðitimden yoksun öðretim,öðretimden yoksun eðitim yarýmdýr.
     Kiþilerin her þeyden evvel doðru sözlü, dürüst,çalýþkan olmalarý ve yalan söylememeleri esastýr.Bunlar ahlâk anayasasýnýn temel maddeleridir.Þayet bunlar olmazsa geri kalanlarýn eksiksiz olmasý hiçbir þey ifade etmez.
     Dünyada yalan konuþmak kadar sefil bir davranýþ gösterilemez.Çünkü yalan, hakikatlerin yüzüne çekilen bir perde hükmündedir.Doðrularýn yanlýþ,yanlýþlarýn doðru olarak sunulduðu bir ortamda insanlýktan,hak ve adaletten bahsedilemez.Onun içindir ki taze fidan hükmündeki gençlerimize yalan söylememeyi,dürüst olmayý öðretmeliyiz.Bu lâfla deðil,ancak örnek olmakla ve düþüncelerimizi icra etmekle mümkün olur.Ziya Paþa’nýn dediði üzere “Ayinesi iþtir kiþinin lâfa bakýlmaz.”
     Saygý,sevgi ve hoþgörü insanlýk anayasasýnýn bir diðer öncelikli maddeleri arasýnda kabul edilir.Büyüðüne saygýsý,küçüðüne sevgisi, dinî ve milliyeti ne olursa olsun, insanlara karþý hoþgörüsü olmayanýn insanlýk sýfatýyla taçlandýrýlmasý her þeyden evvel bu deðerlere hürmetsizliktir.
     Kiþi öncelikle dünyayý kendinden ibaret görmemelidir.Baþkalarýnýn hak ve hukukuna saygýlý olmalýdýr.Kanunlar ille de yazýlý olmayabilir.Her toplumun geçmiþten gelen adabý vardýr.Bizler bunlarý yok farzedip topluma zýt hâl ve hareketler içerisinde bulunamayýz.Bunu, zihinleri henüz kirlenmemiþ gençlerin ak beyinlerine alýmlý bir motif gibi nakþetmeliyiz.
     Çocuklarýmýzý zararlý maddelerden(içki,sigara,uyuþturucu) uzak tutmalýyýz.Evinde günde en az bir paket sigara tüketen bir anne babanýn evlâdýnýn bu gibi alýþkanlýklara müptelâ olmasýndan daha doðal ne olabilir ki!...Ebeveyn hangi yüzle bu maddeleri kullanan çocuklarýný bu sebeple kýnayacaktýr?Yoksa çocuklarýmýza piþkince: “Benim ettiðimi deðil,dediðimi edeceksin” mi diyeceðiz?
     Genç nesillere alýn terinin ne denli kutsal olduðunu öðretmeliyiz ki kýsa yoldan,hak,hukuk demeden,çalýp çýrparak,devleti dolandýrarak kýsa zamanda köþe dönmeye kalkmasýnlar.Yenen her bir haram lokmanýn bizleri biraz daha ateþe yaklaþtýrdýðýný,manevî dünyamýzý harabeye çevirdiðini,imanî ve insanî duygularýmýzý alýp götürdüðü gerçeðini onlarla paylaþýp bu hususta mutmain olmalarýný saðlamalýyýz.
Günümüzde þer odaklarý dünyanýn her yerinde olduðu gibi ülkemizde de cirit atýyor. Yarýnlarýmýzýn teminatý olan yavrularýmýzý zararlý, bölücü, yýkýcý, siyasî amaçlý faaliyetlere katýlmamalarý, bunlarla ilgili amblem, afiþ, rozet, yayýn ve benzeri araçlarý taþýmamalarý ve üzerlerinde bulundurmamalarý hususunda uyarmalýyýz.Her þeyden evvel çocuðumuzun ne yaptýðýný çok iyi takip etmeliyiz.Bu çocuða duyulan güvensizlik deðil,aksine her türlü olumsuzluða karþý tedbirli hareket etmektir.Ülkemize yararlý insanlar olalým.Tek gayemiz bu olsun.Bu ülke hepimizin…Gidebileceðimiz baþka Türkiye yok.Unutmayalým ki hepimiz ayný gemide seyahat ediyoruz.Allah korusun, geminin batmasý kime ne kazandýrabilir ki!..
Bütün kötülüklerin anasý cehalettir.Baþýmýza ne geldiyse bu müzmin illet yüzünden geldi.Onun için, bugünkü makamlarý teslim edeceðimiz yarýnýn idarecileri olacak çocuklarýmýza kitaplarý sevmeleri, korumalarý, okuma alýþkanlýðý kazanmalarý, boþ zamanlarýný faydalý iþler yaparak geçirmeleri hususunda rehberlik etmeliyiz.
Ülkemizin geleceðe emin adýmlarla yol almasý için kendinden çok, ülkesini seven, “ben” deðil, “biz” diyebilen, fedakârlýðý karakter olarak bellemiþ ve benimsemiþ nesillere ihtiyacýmýz vardýr.Bu neslin hamurunu ihlasla,iyi niyetle ve harama uzanmamýþ nurlu ellerle elbetteki bugünün yetiþkinleri olan bizler yoðuracaðýz.

     e-mektup: mnihatmalkoc@hotmail.com