Allah,dünyayý yarattýktan sonra Hz. Adem Aleyhisselâmý halketmiþtir.Onun sol kaburga kemiðinden de eþi Hz.Havva’yý vücuda getirmiþtir.Bu çift,zamanla çoðalarak bugünkü insanlýðýn oluþumuna zemin hazýrlamýþtýr.Yüce Rabbimiz bu durumu þu ayette dile getiriyor:”Ey insanlar,hakikat biz sizi bir erkekle bir diþiden yarattýk.Sizi,sýrf birbirinizle tanýþmanýz için büyük büyük cemiyetlerle,küçük küçük kabilelere ayýrdýk.Þüphesiz ki,sizin Allah nezdinde en þerefliniz,takvaca en ileri olanýnýzdýr….”(Hucurat S.13.Ayet)
     Demek ki birbirinden farklý gelenek ve göreneklere sahip toplumlarýn varlýðý,karþýlýklý dayanýþma ve iþbirliði içindir.Oysa günümüzde,býrakýn ülkeler arasý dostluðu,komþular bile birbiriyle davalýdýr.Ýlâhî nizam rafa kaldýrýlýrsa olacaðý budur.
     Ýnsanlarýn ve toplumlarýn birbirinden farklý hususiyetlere sahip olmasý çok kere tefrikaya sebep olmuþtur.Özellikle ýrk farklýlýklarý kavgalarýn ve ayrýlýklarýn ana kaynaðýný teþkil etmiþtir.Oysa hepimizi Allah yarattý.Hiçbirimizin yaratýlýþ itibarýyla kiþisel üstünlüðü yoktur.Cenab-ý Rabbi’l-Âlemin,deðiþik ayetlerde üstünlüðün ancak takva ile olacaðýný belirtmiþtir.Kim Allah’ýn emir ve yasaklarýna hakkýyla riayet ediyorsa,Allah katýnda üstün olan O’dur.Bunun dýþýndaki üstünlük iddialarý hep boþtur.
     Dünya, kurulduðundan beri pek çok kiþisel ve beynelmilel kavgaya sahne olmuþtur.Bunlarýn pek çoðu ýrkçýlýða ve sömürüye dayanýr.Milletler arasý anlaþmazlýklardan Müslümanlar da üzerine düþen payý almýþtýr.Hatta Müslüman devletler,birbirleriyle savaþmaktan bile çekinmemiþtir.Oysa müminler ancak birbirinin kardeþidirler.Bu kardeþlik imanîdir.Demek ki Müslümanlar iman hususunda yeterince kemalâta eriþmemiþlerdir.Oysa Allah ve Peygamber gibi dinî unsurlar,müminlerin vazgeçilmez ortak deðerleridir.Müslümanlar iman baðýyla birbirine baðlanmalýdýr.Bunun ihmali,büyük bir sorumluluðu beraberinde getirir.Zira bu gibi imanî meseleler hassastýr.
     Allah,ýrkçý bir mantýkla hareket ederek Müslümanlara zulmedenleri lânetlemiþtir.Zira iman baðý,kan baðýndan çok daha ileridir.Hz.Nuh’un oðlu,Nuh Tufaný esnasýnda,iman etmeyen ve babasýnýn bütün yalvarmalarýna raðmen gemiye binmeyen gürûhun yanýnda yer almýþtý.Nuh Aleyhisselâm bu duruma çok üzülmüþ ve Allah’tan,onun kurtulmasýný istemiþti.Fakat Allah onun bu talebini kabul etmemiþti.Çünkü Hz.Nuh’un oðlu þirk bataklýðýna saplanmýþtý.Demek ki mensup olduðumuz ýrk,övünme vesilesi deðildir.Bir büyük Peygamberin oðlu bile þirke düþünce,yaratýlanlarýn en sefili olarak muamele görüyor.Peygamberimiz pek çok hadis-i þerifinde insanlarý birbirine düþüren ýrkçýlýk belâsýna deðinmiþtir:
     “…Allah indinde en þerefliniz takvaca en ileri olanýnýzdýr.Arap’ýn Arap olmayan(Acem) üzerine bir üstünlüðü yoktur.Arap olmayanýn da Arap üzerine bir üstünlüðü yoktur.Siyah derili olanýn beyaz derili üzerine bir üstünlüðü yoktur.Beyazýn da siyah derili üzerine bir üstünlüðü yoktur.Üstünlük sadece takva iledir.”
     Ýslâm dini,insanlarý kavimleri bakýmýndan tasnife tabi tutmamýþtýr.Ýnancýmýza göre yeryüzünde iki ayrý millet vardýr.Bunlar iman ve küfür milletidir.Ýman milletinden olanlar kurtuluþa erenlerdir.Peygamberimiz:"Kiþi kavmini sever” diyerek kavim sevgisinin meþrû ölçüler dahilinde olmasý hâlinde kerih görülmediðini vurgulamýþtýr.Yasak olan þey,kendi ýrkýný diðerlerinin üstünde ve ayrýcalýklý olarak görmektir.Müslüman,kendi ýrkýndan olan kâfiri ,müslümana tercih edemez.Irk baðý,iman baðýndan üstün tutulamaz.Rabbim bizleri iman baðýný,ýrk baðýndan üstün tutan gerçek müminlerden eylesin.

     e-mektup: mnihatmalkoc@hotmail.com