Biz insanlar,pek çok hareketimizle kendi bünyemizde tezat oluþtururuz.Ýnsanlar bize herhangi bir þey verince teþekkür eder,hatta çok kere karþýsýnda iki büklüm oluruz.Fakat nimetlerin mutlak sahibi olan Allah’a teþekkür etmeyi her nedense ihmal ederiz.Oysa insanlar nimetin asýl sahibi olan Cenab-ý Allah’a þükretmelidir.Ýnsanlar mevcut nimetleri birbirine vermede sadece aracýlýk yaparlar.Oysa malýn gerçek sahibi Rabbimizdir.Maalesef bu hakikati görmekten uzaðýz.Bizler deve varken pireyi görerek,gerçekte kör olduðumuzun farkýna bile varamýyoruz.
      Dünyada yaratýlan her ne varsa hepsi Allah’ýn mahlûkudur.Mülkün mâliki Allah’týr.Ýnsanoðlu mülkün gerçek sahibini bir kenara býrakarak emanetçilere þükrediyor.Rabbimizin yarattýklarý karþýsýnda ne kadar þükretsek azdýr.Bizler gece gündüz aralýksýz þükretsek bile,bir gözümüzün þükrünü eda etmiþ olamayýz.Ýnsanlarý balçýk çamurundan yaratarak mükemmel bir þekil veren,organlarýn hepsini,olmasý gereken yerlere koyan Rabbim ne büyük kerem sahibidir.Ademoðlu kendini ne sanýr da onu yaratan Halik-i Zülcelâl’e lâyýk olduðu üzere þükretmez?Bunu anlamak mümkün deðildir.
      Dünyaya ilk geldiðimizde ne kadar da aciz varlýklardýk.Annelerimizin sütü olmasa büyüyüp geliþemezdik.Bundan daha enteresaný,biz doðmadan evvel,Rabbimizin bizleri annemizin göbek baðýyla rýzýklandýrmasýdýr.Bu ne büyük lütuftur.Anneyle bebek arasýnda sarsýlmaz bir gönül ve muhabbet baðý kuran Allah,o küçük yavruyu ele muhtaç etmiyor.
      Allah’ýn azametini görmek için çok uzaklara gitmeye gerek yok.Bunun en büyük delili kendi vücudumuzdur.Yüzlerce organý bedenimizin içinde gizleyen ve onlara hassas bir çalýþma nizamý getiren Allah,dýþ görünüþümüze de estetik bir þekil vermiþtir.Vücudumuzdaki her organ,kendisine verilen vazifeyi titizlikle gerçekleþtiriyor.Kalp kaný pompalarken,damarlar da pompalanan kaný yerlerine taþýyor.Diþler alýnan besinleri midenin kolayca hazmetmesi için küçük parçalara ayýrýyor.Mide,vücudun ihtiyacý olanlarý belirli safhalardan sonra enerji hâline getiriyor.Vücuda lâzým olmayanlar da baðýrsaklar yoluyla dýþarý atýlýyor.Bunun gibi her organ,üzerine düþeni, Rabbimizin emriyle yerine getiriyor.
      Allah’ýn yarattýðý her organýn kendine göre þükrü vardýr.Dil, þükrünü sözlü olarak gerçekleþtirir.Hak ve hakikati konuþmak,kötü söz söylememek dilin þükrüdür.Kulak kötü lâflarý duymamaya çalýþýr.Helâl olaný iþitir.Göz harama bakmamakla mükelleftir.Allah’ýn yarattýðý harikulâde nizami görmesi ve takdir etmesi gerekir.Eller helâl rýzýk kazanmak içindir.Akýl,hakký batýldan ayýrmak için vardýr.
      Allah,geceleri aydýnlatan mehtabý,gündüzlerimizi ýsýtan güneþi ,tarlalarýmýza hayat veren yaðmuru,bizleri boðucu sýcaklardan koruyan bulutu hep insanlar için yaratmýþtýr.Arýya o doyumsuz balý yaptýran ve insanlarýn istifadesine sunan da O’dur.Ýnsanoðlu onun nimetlerini saymaktan bile aciz kalýr.
      Þükreden,hem maddî,hem de manevî yönden kazançlý çýkar.Çünkü þükür nimetin artmasýna vesile olur.Nitekim yüce Rabbimiz Kur’an-ý Kerim’inde þöyle buyuruyor: “Nimetlerime þükür ederseniz,arttýrýrým.Nankörlük ederseniz,muhakkak azabým çok þiddetli olur.”(Ýbrahim Suresi,Ayet:7) Allah sizleri ve bizleri hakkýyla þükredenlerden eylesin.

     e-mektup: mnihatmalkoc@hotmail.com