1990 yýlýna kadar iki kutupluydu dünya.
     Bir yanda Amerika Birleþik Devletleri…
     Öte yanda Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliði…
     Ýki kutuplu bu dünya 1990 yýlýnda yerini bambaþka bir oluþuma býraktý.
     SSCB beklenmedik bir zamanda parçalanýverdi.
     Bu durum dünya dengelerini bir anda alt üst etti.Her þey deðiþti.
     O zaman SSCB’nin baþýnda Mihail Gorbaçov vardý.Gorbaçov açýk siyaseti tercih etti.
     Glasnost ve Perestroika,siyasette deðiþimi ve yenilenmeyi beraberinde getirdi.
     Zaten bunun böyle olacaðý ta evvelden belliydi.
     Doðum sancýlarý hissediliyordu.
     Doðum bir gün muhakkak gerçekleþecekti.
     Zaman ve zemin gözetiliyordu.
     Yirmi birinci yüzyýla on kala her þey kývamýný buldu.Nihayet doðum gerçekleþti.
     Kazakistan,Kýrgýzistan,Türkmenistan,Özbekistan ve Azerbaycan gibi beþ Türk Cumhuriyeti doðdu.
     Estonya,Letonya,Litvanya,Beyaz Rusya,Ukrayna,Moldova ve Tacikistan gibi topluluklar da müstakil devlet olduklarýný ilân ettiler.
     Sonuçta,öyle veya böyle,bugünlere gelindi.
     Beþ Türk Cumhuriyeti baðýmsýzlýklarýný ilân ettikten sonra Türkiye Cumhuriyeti’nin sorumluluðu,düne nazaran kat kat arttý.
     Baðýmsýzlýðýn ilâný,hadisenin ilk boyutunu oluþturmaktan ileri gitmiyor.
     Devlet kurmak,meseleleri halletmiyor þüphesiz…
     Hakikaten devlet olmak ve devlet kalmak þartý var.
     81 yýllýk bir Cumhuriyet olan Türkiye’nin, edindiði tecrübeleri,kardeþ Türk Cumhuriyetlerle paylaþmasý tarihî bir vazifeden öte,kelimenin tam mânâsýyla bir mecburiyetti.
     Aradan tam 14 yýl geçti.
     Türkiye Cumhuriyeti Devleti,kardeþ Türk Cumhuriyetlerine elinden geldiðince kol kanat gerdi.Tecrübelerini onlarla paylaþtý.
     Daha fazlasý yapýlabilirdi belki!...
     Fakat Türkiye’nin de kendine özgü maddî sýkýntýlarý var.
     Yorgan uzun olmadýðý için ayaðýný ancak bu kadar uzatabildi.
     Türkiye,kardeþ Türkî Cumhuriyetlere her þeyden evvel eðitim hizmeti götürdü.Oralarda çaðdaþ ve modern okullar açtýk.Bu okullarda görev yapacak Türk öðretmenleri özel imtihanlardan geçirerek oralara,Türkiye’yi temsil eden birer eðitim neferi olarak gönderdi.
     Bugün Türkî Cumhuriyetlerde yüzlerce Türkiyeli öðretmen görev yapýyor.
     Bu yüzlerce öðretmenden bir tanesi de bendim.
     Bir yazýlý,bir sözlü imtihandan baþarýyla geçtikten sonra Türkmenistan’ýn baþkenti Aþkabat’a öðretmen olarak gönderildim.
     Bu satýrlarý da Türkmenistan’ýn baþþehri Aþkabat’ta kaleme aldým.
     Bundan önceki görev yerim Akçaabat Ýmam-Hatip Lisesi’ydi.Bu okulun Anadolu kýsmýnda görev yapýyordum.
     Tevafuða bakýn ki Türkmenistan’da da Diyanet Vakfý’nýn açtýðý Ýlâhiyat Lisesi’nde görevlendirdiler beni…Sözkonusu okul Türkmenistan’da açýlan dinî içerikli ilk ve tek okul olma özelliðini taþýyor.
     Burada Türk modeli din görevlisi yetiþtiriliyor.
     Okulu,o zamanýn baþbakaný Mesut Yýlmaz ile Türkmenistan Devlet Baþkaný Saparmurat Türkmenbaþý beraber hizmete açmýþlar.
     Bu okul Türkiye’nin Türkmenistan’daki yüzaký…
     Ana vatandan ata vatana bir köprü oluþturan bu ve bunun gibi Türk okullarý sayesinde yetmiþ yýllýk ayrýlýðýn izleri hýzla ve kolayca silinebilecektir.
      e-mektup: mnihatmalkoc@hotmail.com