Türk tarihi,emsali görülmemiþ þanlý zaferlerle doludur.Bu zaferlerin en büyüðü de hiç þüphesiz Baþkumandanlýk Meydan Muharebesi’dir.Sakarya Zaferi’nden bir yýl sonra yeni bir savaþa girmek elbette riskli bir durumdu.Fakat askerî dahî olan Mustafa Kemal,Büyük Taarruz’u mutlak gerekli buluyordu.Anadolu’nun düþmandan top yekûn temizlenmesi ancak böyle bir muharebeyle mümkün olabilirdi.Zira düþman(Yunanlýlar) Afyon-Eskiþehir hattýna çekilmiþti.Üç kolorduyla,bu geniþ hat üzerinde savunma yapýyorlardý.Bunlara toparlanma imkâný verilmemeliydi.
     Büyük Taarruz hazýrlýklarý büyük bir gizlilikle ve hýzla sürdürüldü.Millet, elinden gelen her türlü katkýyý saðlýyordu.Bir yýl evvel savaþtan çýkan ordumuzun,tabiatýyla pek çok eksiklikleri vardý.Bunlar kýsa zamanda giderilmeliydi.Bu nedenle o zamanýn meclisi bir dizi vergi kanunu çýkarmýþtý.Ek gelir saðlamak amacýyla çýkarýlan bu kanununlar, ordunun eksikliklerinin bir an önce giderilmesi içindi.Tam baðýmsýz olmadýktan sonra paranýn ve malýn ne ehemmiyeti olabilirdi.Elimizdeki maddî imkânlarýn düþman tarafýndan gasp edilmesi tehlikesi mevcuttu.O nedenle halkýmýz bu hususta yek vücut olmuþtu.
     Büyük Taarruz, 26 Aðustos 1922 Cumartesi günü sabah saat dört buçukta topçu ateþiyle baþladý.Ýlk günlerde,düþmanýn,Karahisar’ýn güneyindeki cepheleri düþürüldü.30 Aðustos’a kadar düþmanýn bütün kuvvetleri Aslýhanlar yöresinde kuþatýldý.30 Aðustos günü düþmanýn ana kuvvetleri yok edildi.Binlerce asker esir alýndý.Bu esirler arasýnda Yunan ordusunun baþkomutanlýðýný yapan General Trikopis de vardý.Görüldüðü gibi beþ gün gibi kýsa bir zaman diliminde netice alýnabildi.Fakat iþ burada bitmiyordu.Kurtarýlmayý bekleyen baþka iller de vardý.Atatürk,emrindeki ordularýna þöyle sesleniyordu: “Ordular! Ýlk hedefiniz Akdeniz’dir.Ýleri!” Bu buyruðu alan kahraman Türk askeri,esir vilâyetlerin kurtarýlmasý ve düþmandan temizlenmesi için olaðanüstü bir gayret sarf etmiþtir.Sýrasýyla Uþak(01 Eylül),Eskiþehir(02 Eylül);Nazilli,Simav,Salihli,Alaþehir,Gördes(03 Eylül);Balýkesir,Bilecik(06 Eylül);Aydýn(07 Eylül);Manisa(08 Eylül) düþman kuvvetlerinden temizlendi.En sonunda Türkiye’nin gözbebeði olan Ýzmir 09 Eylül 1922 tarihinde eski sahipleri olan Türkler’in eline geçti.Türk Milleti’ni yurtsuz býrakmak isteyen hain Haçlý zihniyeti,çok þükür ki emellerine kavuþamadýlar.Türk Milleti dimdik ayakta olduðunu kanýtladý.Baþkumandanlýk Meydan Muharebesi’nin muzaffer komutaný bu zaferle alâkalý þu manalý deðerlendirmeyi yapmýþtýr:
     “Her safhasýyla düþünülmüþ,hazýrlanmýþ,idare edilmiþ ve zaferle sonuçlandýrýlmýþ olan bu harekât Türk ordusunun,Türk subay ve komuta heyetinin yüksek kudret ve kahramanlýðýný tarihe bir kere daha geçiren muazzam bir eserdir.
     Bu eser,Türk milletinin hürriyet ve istiklâl düþüncesinin ölümsüz bir abidesidir.Bu eseri yaratan bir milletin evlâdý,bir ordunun baþkomutaný olduðumdan,mutluluk ve bahtiyarlýðým sonsuzdur.”(Nutuk,M.Kemal Atatürk,Cilt:2)
     Baþkumandanlýk Meydan Muharebesi,Türk Milleti için bir ölüm kalým mücadelesi mesabesindeydi.Her zor zamanda olduðu gibi milletimiz,bu sefer de kenetlenerek tek yumruk olmuþtur.Böyle olunca da zafer kendiliðinden gelmiþtir.
     Bilindiði gibi Aðustos ayý Türk Milleti’nin þanlý zaferleriyle doludur.Anadolu’ya,yine bu ayda(26 Aðustos) Malazgirt zaferiyle ayak basmýþýz.Onun için Aðustos’a “Zafer Ayý” da diyoruz.Bu zaferler her Türk’ün göðsünü gererek gururlanmasýna vesile oluyor.Bu zaferlerden güç alarak daha çok çalýþarak Türkiye’nin muasýr medeniyet seviyesine eriþmesini saðlamalýyýz.30 Aðustos Zafer Bayramý’nýzý kutlarken,þehitlerimize Allah’tan rahmet diliyorum.

e-mektup: mnihatmalkoc@hotmail.com