Bu seninle yaþadýklarýmýn son þiiri. Günler artýk eskisi gibi çýlgýn deðil, duruldu. Duvarýmda boþ bir çerçeve var, baktýkça hüzünleniyorum, sadece orada saf ve temiz duruyorsun... Artýk kirli gecelerin koyu sessizliðinde iç çekerek aðlarsýn, ben hissederim, elimden bir þey gelmez...
Ettiðimiz yeminlerin anlamý kalmadý, Las Vegas’ta bir kumarhanenin rulet masasýnda kaybettim seni, 3 numaraya basmýþtým boþa vurdun. Þimdi sen kuripyenin kasasýndasýn, nerede harcanýrsýn meçhul...
Yeniden zaman ötesine döndüm. Seni tanýdýðýmýn bir gün öncesindeyim. Þimdi tekrar yaþamaya çalýþacaðým ve yaþadýklarým þiirlere dönüþecek. Ýnan, bundan sonra seninle olanlarý baþkalarýyla kurmayacaðým. Senin gibisine hiç rastlamak da istemiyorum.
Bir sen anlarsýn ne dediðimi, bir de yaþadýðýmýz mekanlar...

Çýk Git Bu Kentten......

Karanlýk geceler sessiz olur
Ay peçesini takýnmýþtýr
Yaþananlar hüzne dönüþmüþ
Gece, durgun bir nehrin akýþýna býrakmýþtýr...

Ben böyle bir geceyi yaþadýðýmda
Kaldýrýmlarda kimseler yoktu
Sönük sokak lambalarý vardý
Sen vardýn karþýmda
Kendimi sorguluyordum...

Aþk tanrýçasýnýn idam kararýný duyduðumda
Ýnan hiç piþman olmadým
Duygularýmý ben katletmiþtim
Senin suçun yoktu
Ucuza satmýþtým kendimi
Sana inandýðýma yemin ettiðim gün
Asmalýydýlar beni
Asýl suçu o zaman iþlemiþtim...

Sanýk benim
Kelepçelerin çözülsün özgürsün artýk
Bir gün bir baþkasý yine üstlenir seni
O kiþiyi de idam ettirirsin...

Seni tanýdýðým günü
Tüm zamanlarýn uðursuzu kýldým
O gün geldiðinde ben yaþamýyacaðým
Kimseler doðmayacak
Yüzünün kara lekesi
Aldatýlmýþlarýn kara bayramý olacak
Baþýn yerde gezeceksin...

Seni Beyoðlu’nun arka sokaklarý bile kabul etmez artýk
Git, Ýstanbul yeni bir deprem görmeden
Seni birileri tanýmadan
Çýk git bu kentten...