Wolfgang Borchert

Okuma Kitabý Öyküleri
(Lesebuchgeschichten) (1948)

Tüm insanlarýn bir dikiþ makinasý, bir radyosu, bir buzdolabý ve bir de telefonu var. Þimdi ne yapalým, diye sordu fabrikatör.
Bomba dedi kaþif.
Savaþ dedi general.
Yapacak baþka bir þey yoksa dedi kaþif.
Beyaz önlüklü adam kâðýt üzerine rakamlar yazýyordu. Bunlara minik narin harfler ekliyordu.
Sonra beyaz önlüðü çýkardý ve bir saat pencere taþýndaki çiçeklerin bakýmýný yaptý. Bir çiçeðin solduðunu görünce, çok üzüldü ve aðladý.
Ve kâðýt üzerinde rakamlar vardý. Buna göre yarým gramla iki saat içinde bin kiþi öldürülebilirdi.
Güneþin ýþýklarý çiçeklerin üzerine vuruyordu.
Ve kaðýdýn üstüne.
Ýki adam konuþuyordu.
Tahmini masraf?
Fayanslý mý?
Yeþil fayanslý tabi.
Kýrkbin.
Kýrkbin? Peki. Evet, sevgili dostum, tam zamanýnda çikolatadan barut üretimine geçmeseydim, Size bu kýrkbini veremezdim.
Ben de Size duþ kabinini.
Yeþil fayanslý.
Yeþil fayanslý.
Ýki adam ayrýldýlar.
Biri fabrikatör, diðer müteahhit.
Savaþ zamanýydý.
Bovling salonu. Ýki adam konuþuyordu.
Hayrola Müdür Bey. Siyah elbiseler giymiþsin. Yas mý var?
Hayýr, hayýr. Kutladýk. Gençler cepheye gidiyorlar. Kýsa bir konuþma yaptým. Sparta’yý andým. Clausewitz’i zikrettim. Bir kaç kavramý hatýrlattým: Þeref, vatan. Hölderlin’i okuttum. Langemark’ý düþündük. Etkileyici bir kutlama idi. Çok etkileyici. Gençler marþ söylediler: Demiri yaratan Tanrý. Gözler çakmak çakmaktý. Etkileyiciydi. Etkileyiciydi. Çok etkileyici.
Allah aþkýna Müdür Bey, susun. Bu çok iðrenç.
Müdür Bey, ürkmüþ biçimde öbürlerine bakakaldý. Anlatýrken kâðýt üzerine basbayaðý küçük haçlar çizmiþti. Bayaðý küçük haçlar. Ayaða kalktý ve güldü. Yeni bir bovling topu aldý ve hedefe doðru yuvarladý. Yavaþ bir gürültü. Sonra arkada labutlar devrildi. Küçük adamlar gibi görünüyorlardý.
(Çev. Ali Osman Öztürk)