Sokakta,
Çocuk nâralarý
‘Bahçanýzda hýrhýz var abla!’
Sen giderken düþlerini de al yanýna
Nasýlsa biter bu dargýnlýk,
Ben çekirdek çýtýrtýsý makamýnda
Þiirler yazarým sana...

Ve sonra,
Bahar gelir Arinkâr’a..
Kuþ cývýltýlarýyla
Günbatýmýnda
Sahil yoluna çýkarsýn
Yüreðinde
Bir rüyadan kalma sarhoþlukla

(Bu þiirde
‘a’lar biraz fazla galiba...)

Ben bilirim seni,
Yine isyan edeceksin
Gülüþlerini asacaksýn
Sultan Ahmet Meydaný’na
Sen boþuna dolaþ dur kaldýrýmlarda
Burada yalnýz serçeler konar
Bahçemdeki gülün dallarýna...
Bahar,
Eteklerinde kelebeklerle gelir
Arinkâr’ýn yosun kokan,
Yemlik dolu kýrlarýna...

Ben baharý bekleyeyim
Mezarlýðýn duvarýna
Týrmanan sarmaþýklarda
Yaþamayý öðreneyim
Bu mevsim...

Otobüsün camlarýna yaslan sen
Ve sor yoldan geçen
Yýlgýn yolculara...
Sor,
Kulaklarýnda çýnlayan
Bu ses
Kimin?

Konuþmaktan her býkkýnlýk,
Bir sevginin
Bitimidir aslýnda
Ve sevemediðim cümlelerine
Bir karþýlýk vermek
Ýlla ki lazýmsa
Bende çðlýklarla
Yeni hayatlar gelir
Bitim yerindeki
Tüm noktalardan sonra...

Sokakta,
Çocuk nâralarý
‘Düþlerinizin bahçasýnda hýrhýz vardý abla
Baloncu Haydar Amca kovdu ama!’

Umudun bahçesinde
Hýrsýz vardý aslýnda
Yüreðim kapýlarýný talancýlara
Kapattý
En sonunda...
En sonunda yalan bitti
Nasýl uyanýlýrsa bir kâbustan
Yeni güne öyle uyanýyorum þimdi

Bahar var Arinkâr’da...

(Arinkâr, Van Gölü kýyýsýndaki bir piknik alaný)