Ömer AKÞAHAN

Türk ve dünya edebiyatýný olanaklarým ölçüsünde izlemeye çalýþýyorum. Bu okumalarým sýrasýnda yaþadýðým keyifleri kendime saklamayý oldum olasý beceremem. Bu da, ister istemez beni yazmaya yöneltti. Bir dönem bordo renkli bir þiir defterim vardý. Ona el yazýmla sevdiðim þiirleri yazmaya baþlamýþtým. Ýlk yazdýðým þiirlerse Cemal Süreya’dan olmuþtu. Bu yazma iþini daha sonra kendi þiirlerimle sürdürdüm. Baþka þairlerin þiirlerini izlemeye devam ediyordum ama defterime almamaya baþladým.
Neden Cemal Süreya dedim kendime bir gün? Onun þiirinde sanki kendimi bulmuþtum. Sonradan yaþam öyküsünü okuduðumda kendi yaþantýma o denli benziyordu ki yaþamý; evet Ömer, dedim, seni Cemal Süreya’ya baðlayan gizli baðlarý sonunda çözdün.
Bu ara onun “Folklor Þiire Düþman” adlý deneme kitabýný yeniden, bir solukta okudum desem yalan olmaz.

Çeþitli denemelerinden seçip altýný çizdiðim görüþleri, þiire yeni baþlayanlara bir ýþýk olabilir düþüncesiyle paylaþmayý uygun gördüm. Yorum yapmaktan çok, Cemal Süreya’yý internet ortamýna taþýmayý ayrýca bir görev kabul ediyorum.

*Þiirde asýl olan ‘hikaye etmek’ deðil, kelimeler arasýnda kurulacak ‘þiirsel yük’tür. S.23

*Þiirde de azalan verimler kanunu var. Dil bir açýdan iþlendikçe o alanda elde edilen verimler bir noktadan sonra azalmaya baþlýyor. Bu, bir bunalýma yol açýyor. Bunalýmlar da yeni þiir alanlarý, yeni açýlar bulunmasýyla sona erer hep. S.25

*Kelimeler bizde de yontuluyor artýk. Kelimeler bizde de yerlerinden yarý yarýya koparýlýyor, anlamlarýndan ufak tefek saptýrýlýyor, yeni yükler yükleniyor kelimelere. Böylece bir kavramýn deðiþik görüntü ya da izlenimleri elde edilerek yeni imajlara, yeni mýsralara varýlmak isteniyor. S.26

*’Her sanat þiire dayanýr, hatta þiir bile… Novalis’ S.27

*Þiir alýþkanlýklara karþý bir yaylým ateþtir. S.27

*Þairler genç öldükleri için mi hep yaþlý þairlere ödül veriliyor? S.32
Not: Ben de yaþlýlar sýnýfýna girdim ama henüz ödül verilmedi! (Ö.A.)

*Ülkemizde, her alanda olduðu gibi, sanat alanýnda da çok þeyin çýkar iliþkilerine, dostluklara, kliklere baðlý olduðunu söyleyebiliriz. S.41

*Daha çok kendin olmak için baþkalarýnýn iþlerini öðreneceksin. Senden sonra ne oluyor, ne bitiyor bileceksin. Ya da iþi o noktada kesecek, artýk bir daha yazmayacaksýn. S.47

*Baþkalarýnýn yazdýðý her þiir, þair kiþinin adresine yeni gönderilmiþ bir mektup gibidir. Dost mektubu. Hýrs mektubu. Umut mektubu. Her biriyle tazelenecektir þair kiþi. Yekinecektir. S.48

*’Her çocuða bir müzik aleti niçin verilmesin? Görürdünüz o zaman ortaya nelerin çýkacaðýný!’ Jack Lang Eski Fransa Kültür Bakaný, Düþünür, S.55
*Mezartaþýna ne yazýlsýn isterdiniz? Soruþturmasýna Arthur Koestler’in yanýtý:’En iyisini yapmaya çalýþtý; baktý ki ortaya çýkan yetersiz.’ S.56

*‘Herkesi anlayacaksýn, kendini baðýþlamayacaksýn.’ Arthur Koestler S.56

*‘Kendini öldüren tek hayvan insandýr.’ Arthur Koestler .56

*Þair, kendini anlatýrken çaðýný, çevresini, toplumunu da þiire dökebilmelidir. O zaman kiþisel ögeler bireyin parçalarýna dönüþebiliyor. S.62

*Otobiyografi þiire dahildir. S.62

*Okur, þairin yüzünü hiç görmemeli. S.80

Cemal Süreya’nýn kendini anlattýðý kýsa yazýsýndan ise birkaç replik:

*Parasýz yatýlý.

*Keþke göçmen denseydi bize diye düþünen sürgün çocuk.

*Kitabý az. Ayný kitabý on kez, yüz kez okur.

Fazla söze ne hacet: Cemal Süreya’yý daha yakýndan tanýmak isteyenlere Can Yayýnlarýndan 1992’de yayýmlanmýþ ‘Folklor Þiire Düþman’ adlý kitabýný öneririm.