ÞAÞKINLIÐIMIN FERYADI


Hayat sensiz sýradan biliyor musun?
Ýçimde bir ses “ ninni çocuk, uyu çocuk” diyor.
Gelip geçiyor tren katarlarý, acý sirenleri
Þaþkýn bir sýradanlýk almýþ baþýmý gidiyor.
Kimi zaman bu tekdüzelik
Ansýzýn bölünüveriyor,
Ve sen çýkageliyorsun.
Bense þaþkýn þaþkýn bakakalýyorum gidiþine.

Bazen dolup taþýyorum, umutsuz
Asileþiyorum .
Çocuklaþýp küsüyorum kendime.
Hayata.
Topraða dahi güle imrenircesine.
Yarým yamalak gördüðüm
Görürken bir heyecanlanýp, bir sýkýlýp
Kendimden geçtiðim yüzüne
Haykýrmak istiyorum
Ama olmuyor bir tanem yapamýyorum.

Kýsa süreli asilliðimi, asileþtirip
Þaþýrtarak bozan gidiþin
Ve uzun süreli gelmeyiþin
Beni çileden çýkartýyor.
Ne ölümü tanýrým
Ne de ölümden korkarým.
Oysa gönül yaram
Þaþkýnlýðýmýn feryadýna aldýrýþsýz kalamýyorum.
Ben þaþkýn,
Geceler þaþkýn,
Dert baþýmdan aþkýn
Sense kalkmýþ bana yaþa diyorsun.

Dün yine efkarý þiþelere boþalttým
Þaþkýn deðildim biliyor musun?
Bir haftadýr hep ayný þarkýyý dinliyorum
Ve hep ayný yerde takýlýyorum.
Dört duvarým, evim
Görüþ günlerine kapalý
Tek kiþilik hücrem.
Bu bile beni þaþýrtamazken
Sen beni þaþýrtabiliyorsun.
Gözlerimin feryadýný yazdýrabiliyorsun.
Sensiz hayat sýradan biliyor musun?

Gecenin meçhul bir saatinde
Frekansý uçuk bir kanalýn
Kanun taksimiyle þaþkýnlýðýmý dindirsem de
Sobada fokurdayan suyun sabrý taþmýþ
Sensiz hayat sýradan diyor biliyor musun?

Sen gelince gönül evimde çiçekler açýyor
Toprak çatlýyor,
Tomurcuklar hayata merhaba diyorlar.
Sanki bahar gelmiþ gibi
Kardelenler küsüp küsüp soluyorlar.
Oysa zaman hýzlý ve deðiþken
Dur durak bilmeksizin akýp geçiyor
Ve çiçekler soluyor.

Sen gidince yine o þarki
Sanki bir gün çýkýp gelecek misin?
Lanet olsun dilimde düþmüyor,
Ayrýlýðýn habercisi melet.
Vuslata da hani az kalmýþ
Þarkýlar öyle diyor.
Ve ben þaþkýn þarkýlarla þaþýrýp
Gece bir siyah, bir lacivert
Renkten renge þaþkýn bir halle örtüyor beni.
Sen gelince,
Sen gidince,
Ben yitiriyorum kendimi, düþlerimi
O gülümseyen yüzümü.
(pek sevmesem de)
kýrýlgan bir iklim gibi
ya gribe, ya öksürüðe
kýrýlýp atýyorum.
Dallar kýrýlýyor çýt diye
Sen gelince,
Sen gidince
Ben þaþkýn gözlerimin feryadýný
Þarkýlarla dindiriyorum.
Ve þaþýrýyorum
Gecelerle,
Gündüzlerle ...

Serhat AKDAÞ