Dairede oturursun, dört duvar içinde oturursun ve rüzgârýn kapýlarý nasýl zorladýðýný dinlersin, ve sadece kapý kapanmadýðý için buna kulak verirsin.
Hep birinin geleceðine inanýrsýn, derken akþam olur ve ziyaret saati geçer.
Sanki devasa bir top odanýn içine gelecek gibi, hep perdenin bombe yaptýðýna bakarsýn.
Çiçekler vazolarda büyük demetler halinde, sanki çalý demeti gibi durur, güzel ve karýþýk, sanki yaþam gibi.
Ve insanýn bu yaþam için verdiði uðraþ.
Dünden halýnýn üstünde kalmýþ þiþelerin üstünden atlarsýn. Sandýðýn kapaðý ardýna kadar açýktýr, içinde elbiseler sanki bir çukurda gibi durur. Öyle boþ, sanki ait olduklarý kiþi de yoktur.
Parktaki köpekler için, Kasýmdaki yaz bahçelerinde gecikmiþ düðünler için sonbahar, ödünç alýnmýþ para ve ateþ kýrmýzýsý büyük çiçekler ve zeytinlere sokulmuþ kürdanlarla.
Etraf ödünç alýnmýþ arabalar içinde gelinlerle dolu, þehir ekose þapkalý fotoðrafçýlarla dolu. Gelinlerin elbiseleri arkasýnda film kopuyor.
Mavi gözlü, yüzü kýrýþmýþ kýz, sabah sabah bu kadar asfaltý yürüyüp nereye gidiyorsun? Yýllarca kara parký geçip.
Yaz geliyor dediðinde, yazý düþünmedin. Ve þimdi niye yazdan söz ediyorsun, sanki bu þehir taþtan deðilmiþ de, birer yapraðý soluyormuþ gibi.
Arkadaþlarýnýn saçlarýna gölge düþmüþ ve senin nasýl hüzünlendiðine bakýyorlar, ve buna alýþýp, bununla yetiniyorlar. Sen busun. Þayet neden söz edildiði önemsizse, kaybetmek söz konusuysa, ne yapýlabilir ki. Þarap kadehlerindeki korku korkuya çareyse ve þiþe hep boþalýyorsa, bunun çaresi daha ne olabilir ki.
Þayet kahkahayla gülüyor, gülmekten katýlýyor, gülmekten ölüyorlarsa, buna ne çare olabilir k? Ve biz daha henüz genciz.
Ve bir diktatör daha devrildi, ve Mafya birini daha katletti, ve bir terörist Ýtalya’da ölmek üzere.
Sen korkuna çare olsun diye içemezsin kýz. Bu kadehten bir yudumcuk alýyorsun, yaþamý olmayan, pýlý pýrtýya sýðmayan tüm kadýnlar gibi. Kendi pýlý pýrtýlarýna bile.
Baþýna daha kötüsü gelecek, kýz, diyorlar arkadaþlarýn.
Gözlerinin feri kaçmýþ. Tadýn kaçmýþ ve körelmiþ duygun. Yazýk sana, kýz, yazýk.
*) Herta Müller: Niederungen [Çukurlar], Reinbek bei Hamburg 1993, s. 140-141. (= rororo Bd. 13360)