Bir gün Josef (kuzenim), annanesinin evine gitti. Orada duvara dayalý, tavana kadar yükselen bir kardanadam vardý.

Kardanadam eridi. Ve bir nehir oldu. Çünkü kardanadam koskocamandý. Sonra Josef fark etti ki orasý bir nehir deðil bir göldü. Ve içinde bir sürü yüzen þey vardý.

Ýçinde plastik ördekler vardý..

Ýçinde plastik botlar vardý...

Ýçinde plastik yelkenliler vardý..

Ýçinde plastik kayýklar vardý...

Ýçinde korsan gemileri vardý. Korsan gemilerinin içinde de korsanlar vardý...

Ve pastacýlar vardý.

Ve þekerler vardý.

Ve bir kaptan vardý.

Kaptan Josef korsanlarla çalýþýyordu. Onlarý uslandýrmalýydý. Çünkü yolculara kibar davranmalarý gerekiyordu. Daha sonra çok ama çok fazla rüzgâr çýktý. Ve Josef’in kaptan þapkasýný rüzgâr aldý. Rüzgâr, Josef’in kaptan þapkasýný uzaklara götürdü....

Josef þapkasýnýn peþinden gitmek için paraþütüne bindi. Ama paraþüt yukarý doðru uçmuyordu, aþaðý iniyordu. Bunun üzerine Josef sýcak hava balonuna bindi. O yukarý doðru uçuyordu. Ve onunla yükseldi...

Yükseldi..

Yükseldi.

Yükseldi..

Ve bir bulutun yanýndan yükselmeye devam etti..

Bulut çok yumuþak ve rahat olduðu için Josef buluta atladý. Ve orada bir süre uyudu. Sonra bulut bir daða yaklaþtý...

Yaklaþtý..

Yaklaþtý..

Ve yaklaþtý..

Sonra bir aðacýn yanýnda durdu. Josef aðaca atladý. Ve orda eski bir dostuyla karþýlaþtý. Sihirli bir serçeydi o. Ve serçe onu kahvaltýya davet etti.

Serçe Josef’e kahvaltýda fýndýk verdi. Bir sürü, bir sürü fýndýk verdi. Fýndýklar büyülüydü ve Josef onlarý yiyince kendini gölün yanýnda buldu.

O sýrada hava soðudu. Göl buz tuttu ve kar yaðmaya baþladý. Josef de bir tane kardankýz yaptý. Kardankýz beþ yaþýndaydý. Bu kardankýz büyülüydü. Ve konuþmaya baþladý Josef çok þaþýrdýðý için sordu:

-Sen nasýl konuþabiliyorsun?

Kardankýz yanýt verdi:

-Sen nasýl konuþabiliyorsan ben de öyle konuþuyorum. Ama ben çok sýkýlýyorum.

Josef bunu duyunca kardankýzýna bir de kardanoðlan yaptý. Kardanoðlan da beþ yaþýndaydý. Ve o da büyülüydü. O da konuþabiliyordu.

Kardankýzla kardanoðlan kartopu oynamaya baþladýlar. Oynadýklarý þey futbol gibi bir þeydi. Josef’i de yanlarýna çaðýrdýlar. Sonra Josef, kardankýzla kardanoðlan oynarken bir aðacýn dibine onlarca, yüzlerce kartopu yaptý. Sonra onlarý kardankýzla kardanoðlana atmaya baþladý.

Kardankýz ve kardanoðlan da onlarý Josef’e atýyordu. Attýklarý kartoplarýndan biri de bir aðacýn dallarýna takýldý. Ama Josef o kartopunu almak istiyordu. Ve aðaca týrmanmaya çalýþtý. Baþaramayýnca da annanesinden bir merdiven aldý. Merdivenle aðaca týrmandý..

Kartopunu tam alacaðý sýrada kartopu Josef’in etrafýnda dönmeye baþladý. Çünkü o sihirli bir kartopuydu. Josef sihirli kartopunu yakalamak için uðraþtý durdu.

Sonunda yakalamayý baþardý. Çevresine bakýnýrken de aðacýn tepesindeki yýldýzý, dallarýndaki süsleri ve mumlarý gördü. Sora Noel’in geldiðini farektti.

Annesiyle babasý yýlbaþýnda ona kýrmýzý bir kýzak hediye etti. Kýzak Noel Baba’nýn kýzaðýnýn aynýsýydý. Ve Josef, Noel Baba’nýn yorulmasýný istemediði için kýzaðýna binip ona yardým etti.