Hangi tarafa dönsem
Hep sen;
Dudaðýmdaki ýslaklýk
Çerçevedeki resim
Uzayan koridorlarýnda bu hayatýn

Ben ise döndüðün hiçbir yerdeyim..

“Hayata tabi kýlýnan her an’ýmýz ve hep, gidiþlerle beraber götürülen biz duygusu.. Ayný dairenin içinde sürekli teðet geçiyoruz çizgilere ve galiba birbirimize de…”

kirpiklerine dolanan bakýþlarýmý al
biçare,
sana kilitli bu göz bebekleri
býrak,dokunsun yüreðine
zamaný yok tomurcuk veren çiçeðin
bu saatten sonra
her yürek baþka sürgün,
tahammülü kalmadý tomurcuk açan çiçeðin
bu saatten sonra
her yurt baþka sürgün.
anla beni
aramýzdaki yýllarý eksiltecek,
tüm yapraklarý döküldü takvimlerin.
büyü
sana okunuyor þimdi
devrime dökülen sözcükler,
sözcükler mavi
ve bugün mavi bulutlar kanatlý.
usanmadan bakýyorum suretine takýlan gülüþe
teslim alýyorsun,
beyaz sayfana yazýlmýþ ilk hayal kýrýklýðýnýn öfkesiyle
halen
avunduðun isimlerin harflerini taþýyorsun cebinde.
Oysa,
karabasanlarda yaþadýðýný
AÞK saymasan
baþucunda bekleyen yüreðe taþýnsan
gülüþüne bezenen nergisler getiririm sana