yerine getirilmeyeceðini bile bile
vasiyetimi yazdým bu gece...
mesela
“annemin karnýna gömün beni “ dedim
ölünce...

yaþarken
sermayeyi kediye yüklemiþtim ya
hazin hikaye...
bu yüzden
borçlarýmý da ona býraktým
yakalayacaðý bir fare ile
ödesin diye...

tuttuðum takým, benim takýmdý
bunu kimseden gizlemedim...
en çok onun maçýna gidemeyecek olmam sinir etti beni
gene de
yerim boþ kalmasýn diye
bir kýza baðýþladým biletimi
çirkinmi çirkin...

þiirlerim (lam_elif) ti zaten
lam ve elif!.....
elif(i) çoktan yatýrmýþtým kar altýna
(lam) diyemeden kalemi bitirdim...

dilimde bir dua, sevda üstüne
onundu yüreðim
yare yolladým...

sonra
dondu kaldý bütün bildiklerim:

hayat,
çocuk,
tanrý,
çiçekler,
kuþlar,
deniz,
gökyüzü...
ve
sana dokunan ellerim...

küçük kiþilerin kýsa olurmuþ vasiyeti
benim de böyle oldu
açtýklarýnda
ne avukat yorulacak artýk
ne de varislerim...