Hoþ geldin ,
Ergenliðim ...
Gir içeri , kalma kapýda
Hayallerini kapýnýn yanýna býrak
Özlemini paspasýn altýna
Çýka geldin demek , baharý beklemeden
Oysa ben seni kaç bahar aradým
Kaç kýþlara rastladým , bilemezsin
Issýz caddelerde gördüm gölgeni
Geceleri yansýman vardý duvarlarda
Fakat sen yoktun …
Çoktan geçmiþtin çýkmazlardan ve gitmiþtin
Ben yine de aradým seni
Bulunamayanlarda olduðunu bildiðim halde
Gerçeklere baktým
Yalanlarý gözden geçirdim
Doðrularý yanlýþlarla kýyasladým
Eskiye , yeniye
Doðuya , batýya …
Her yanýmda sendin ama
Hiçbir yerde yoktun
Yalnýzlýðým da hayaller kurdum ,
Sessizlikleri bozarak.
Karanlýklarda aydýnlýklar yaratarak ,
Yaþatýyordum seni.
Seninle konuþuyordum
Yokluðunun tam ortasýnda , özlemedim
Çünkü seni hiç kaybetmedim
Sadece gerçekliðini aradým …

Hoþ geldin , kalma kapýda
Mümkünse gölgeni masama
Yansýmaný aynama býrak
Olurda ararsa gözlerim , yada
Ýlle hissedecekse bedenim …



Otur lütfen !
Otur ki hemen gitmeyeceðini bileyim
Geçmiþ günlerden bahsetmek istiyorum
Varlýðýndan ve yokluðundan
Seni düþündüðümde ,
Eski heyecanýmý duyar oluyorum
Garip!...
O zamanlar sana hissettiklerimin
Anlamýný bile bilmiyordum
Yinede hoþ geldin

On yedi yaþ yorgunluðum
Oluþunla olmayýþýn bir sýr hala bende
Taþýyamýyordum zaten iyi ki geldin
Gerçek olmasa da þuan
Sana anlatacaklarým var :
Hani býrakýp gitmiþtin ya
Ben aldýrmamýþtým …
Ýnsan hayatýnýn hatasýný kaç kez yapar
Eðer “bir”se ben bunu çoktan yaptým
Seni kaybettim hem de kazanamadan
Aradým
Bulamadým
Gece yollarý arþýnladým
Parklarda þafaðý selamladým
Olmadý ,
Varlýðýn kayýp rüyalarýmdan öteye geçmedi

Neyse , affet
Seninde canýný sýktým
Ama anlatmalýydým da
Teþekkürler …

Demek gidiyorsun
Hoþ geldin , kayýp düþümde mutlu ettin beni
Hoþça kal bulamadýðým
Kayýp Rüyalarým da …