Ferhat mý?
Mecnun mu?

Ferhat ile Þirin, Leyla ile Mecnun öyküleri, aþýklar için hep rehber olmuþtur. Günümüzde, bu öykülere uygun aþklar yaþanýyor. Ferhat ile Þirin’in aþký ender yaþanýrken, daha çok Leyla ile Mecnun öyküsü, günümüzde yaþanan aþklarla örtüþüyor.
Aslýna bakarsanýz, Leyla ile Mecnun’un yaþadýklarýna ‘’Aþk’’ adýný vermek yanlýþ geliyor. Zira, Leyla ile Mecnun’un yaþadýklarý aþk deðil, daha çok tutku. Tutkunun esiri olan iki insanýn yaþadýklarýndan ibaret bir konu.
Günümüzde de, bu tip tutkularýn oldukça yaygýn olduðunu þahit olmaktayýz. Fazla uzaða bile gitmeye gerek yok, ‘’Aþk’’ adý altýnda, karþý cinsimize duyduðumuz hisleri gerektiði gibi analiz ettiðimiz de karþýmýza bir ‘’tutkunun’’ çýktýðýný görmemiz olasý.
Beðenilere dayalý birlikteliklerde elde edilen bir çok alýþkanlýklarýn, zaman içerisinde tutkuya dönüþmesini nedense aþk olarak nitelendirilip, sonra da Mecnun misali kendimizi koyuvermiyor muyuz?
Tutkuda, elde edilen ve hissedilenlerle ilgili tatmine ulaþýlmazsa, insan psikolojisinde derin yaralar açar. Bu yaralar, aþk ile karýþtýrýldýðýnda ise, insan kendisini boþlukta bulur. Mecnun gibi, içine kapanýp, dýþ dünya ile iliþkisini keser.
Bir gecelik aþk yoktur, bir gecelik birliktelik vardýr. Aþkta tatmin olmaz. Hangi konuda olursa olsun, eðer birisiyle baðlýlýðýnýz aþka dayanýyorsa, tatmin olma þansýnýz yoktur. Çünkü, Aþk denilen olguda tatmin yoktur. Her zaman açtýr, yeniliklere ve mücadeleye yýlmadan devam eden bir güç olarak insanoðlunu yönlendirir.
Ýþte, daha çok fotoðraflarda görülen sararmýþ yapraklar içerisindeki yaþlý çift görüntüsünün temelinde yatan budur, yani aþkýn verdiði güçtür.
....
Üfff, sýkýldým...
Sýkýntým konudan dolayý deðil.
Ne zaman birþeyler yazmaya kalkýþsam, konuya konsantre olsam, teknoloji yakama yapýþýyor.
Yazmaya baþladým, peþpeþe telefonlar gelmeye baþladýk. Üstelik gelen telefonlarýn çoðunluðu, bugüne kadar beni arayýp ta ‘’nasýlsýn’’ bile demeyenlerden.
Kimisine seviniyorum, kimisine de kýzýyorum. Kýzýyorum çünkü, tamam görüþürüz dememe karþýlýk, lafý uzatýyor, sündürüyor, dereden tepeden bahsediyor.
O zamanda konsantre kalmýyor.
Evet konsantrem bozuldu. Devam edemiyorum.
Bir defa ki sefere, kaldýðým yerden devam etmek üzere.
...
Son sözümü söylüyorum, aþk sanýldýðý kadar basit bir duygu deðildir. Aþk insaný köreltmez, aksine hareketlendirir, güçlendirir.
12 Ekim 2004 / yozgat