Geceleri, gündüzlerden daha çok seviyorum. Geceler farklý, geceler bana özel sanki. Ýþte yine bir gece ve dýþarýda fýrtýna var. Ben evimdeyim. Sýcak ve huzurlu evimde...
Dýþarýsý soðuk. Þu anda dýþarýda olmak düþüncesi bile ürpertiyor insaný. Bu soðukta,üstelik gece vakti sýcak bir evde olabildiðim için þanslýyým ama mutlu deðilim. Ýçimde bir hüzün var nedense. Belki de biliyorum nedenini ama bilmek istemiyorum. "Evet biliyorum... iþte sebebi bu" dediðim zaman bana acý vereceðini bildiðim için bilmiyormuþ gibi kendimi kandýrýyorum. Dýþarýda hava kapalý, yaðdý yaðacak derler ya öyle iþte. Ýçeride de ben "kapalýyým" gözlerim dolmuþ:"yaðdý yaðacak"...
Ýçecek birþeyler aldým bugün marketten... "Alkollü içecek"... normalde pek içmem. Muhabbet ortamý derler ya iþte o ortam olursa belki ama bu gece içmek istiyorum. Dedim ya hüzünlüyüm bu gece. Biraz da çerezdi, cipsti, çikolataydý... onlardan aldým; "atýþtýrmak için"
Fýrtýna pencereleri zorluyor. Dýþarýda olan hayvanlarý ve insanlarý düþünüyorum... yani tüm canlýlarý. Biraz daha hüzün çöküyor içime. Ben içeride sýcak bir ortamdayken dýþarýda olanlarý düþünmek beni daha da üzüyor. Biraz da kendime kýzýyorum o zaman "Böyle bir ortamda kendim için üzülmeye vakit ayýrabildiðim için"... Belki de bencilce davranýyorum... bilgisayar karþýsýndayým. Az sonra içilmek ve yenmek üzere "erzaðým" da hazýr. Oysa dýþarýda olanlar... kimbilir belki de bir lokma ekmek için bu soðukta sokaklarda olanlar...
Fýrtýna var ve hava soðuk. Üþüyorlar þu anda sokaktakiler. Kuþlar fýrtýnadan dolayý uçamýyor. Evlerin duvarlarýna çarpýp ölenler bile oluyor penceremden görebildiðim kadarýyla. Balkonumun kapýsýný açsam... "gelin hepiniz buraya... fýrtýna bitene kadar burada sýðýnýn" desem... Ne kadarýný kurtarabilirim ki? Elimden birþey gelmemesi daha da çok üzüyor beni. Yaðmur yaðmasa bari. Zaten hava soðuk bir de ýslanmasa dýþarýda olanlar. Bilgisayarýn karþýsýndayým. chat yapýyorum, hüzünlüyüm... Ýçkiler ve çerezler masamýn üzerinde bekliyorlar...
Gök gürlemeye baþladý. Önce þimþek çakýyor "flaþ" gibi. 3-5 saniye sonra gürültüsü geliyor. Müzik dinliyorum o anda. "Hani benim gençliðim nerde?" diyor þarkýdaki ses. Daha da bir hüzünleniyorum. Þarký bitiyor kapatýyorum müzik setini. "Fýrtýnayý ve gökgürültülerini dinlemek için"...
Kalkýyorum ve pencereden dýþarýya bakýyorum. Dýþarýsý karanlýk. Bizim evin önündeki sokak lambasý da bozulmuþ yine. Sürekli bozuluyor zaten bu lamba. Doðru dürüst yapamadýlar bir türlü þu lambayý. Senelerdir bir bozuk, bir saðlam... Odamýn lambasýný kapatýyorum "dýþarýsýný daha iyi görebilmek için" Dýþarýda fýrtýna devam ediyor. Görebildiðim kadarýyla aðaçlar bir o yana bir bu yana savruluyorlar gecenin karanlýðýnda. Terastaki çicekler dayanamaz bu fýrtýnaya. Hemen çýkýp içeri alayým bari onlarý diye düþünüyorum. Terasa çýkýyorum ve içeriye taþýyorum çiçekleri... Teþekkür ediyorlar bana... Seviniyorum. Ama teþekkür almak için yapmadým bunu...
Evlerin ýþýklarý kapalý... "uyuyorlar bütün komþular"... Uzaklarda bir evin bacasýndan duman çýkýyor. Orada da uyumamýþ biri var herhalde. Belki de "uyuyamamýþ".. Belki de o da hüzünlüdür benim gibi. Belki de o da biraz önce benim odamýn yanan ýþýðýný görmüþ ve o da benim için ayný þeyleri düþünmüþtür... kimbilir?...
Bilgisayardaki arkadaþým bekliyor. Tekrar dönüyorum bilgisayarýn baþýna. Neden hüzünlü olduðumu anlatmak istiyorum birilerine... Belki de "chat yaptýðým arkadaþýma"... ama olmuyor iþte anlatamýyorum. Denizde de çok dalga var bu gece. Sesi buraya kadar geliyor. Yarýn da herhalde sahil yosun kaplý olur. Bu kadar dalga bir sürü yosun getirir yine. Yosunlarýn yanýnda birsürü odun da gelir herhalde. Ýlginçtir son zamanlarda yosun ve odunun yanýnda birsürü de saðlam saksý getiriyor dalgalar. Yarýn sabah erkenden gidip bakmalý. Hem odunlarý toplarým hem de saksýlardan saðlam olanlarýný...
Chat teki arkadaþým da dertli. O da anlatmak istiyor bana ama anlatamýyor. Söylemese de "ben anlýyorum"... Gidecekmiþ buralardan. Onu buraya baðlayan birþey kalmamýþ. Ýnsanýn alýþtýðý yerden ayrýlmasý zor þeydir. Bir kere alýþtý mý ayrýlamaz oralardan. Ayrýlsa bile kalbi hep oradadýr. Ama elbet birþeyler olmuþ ki buralardan gitmek istiyor. Fazla zorlamýyorum onu. Belli ki anlatmak istemiyor. Daha doðrusu istiyor ama anlatamýyor. Gök gürlemeye ve fýrtýna aðaçlarý zorlamaya devam ediyor dýþarýdaki, sokaktaki canlýlar da üþümeye... Yapabileceðim pek birþey yok. Zaten hüzünlüyüm daha fazla hüzünlenmekten baþka...
Köpekler havlamaya baþladý dýþarýda. Acaba hýrsýz falan mý var?Etrafta bir sürü boþ ev var. Hava da müsait hýrsýzlýk yapmaya. Bu havada bekçi falan da fazla dolaþmaz herhalde.
"Dan dan dan dan"... bu sesler de ne? Silah sesi gibi ama uzaktan geliyor. Aman bir olay olmasa bari... Yaðmur da hala baþlayamadý. Ama her an yaðacak gibi. Bu kadar þimþek ve gökgürültüsünün ardýndan bayaða þiddetli yaðar herhalde. Benim içim de daha bir ezilir gibi oldu. Gözlerim de dolu ama bir türlü "yaðamadý" gözlerim de... "Dan dan dan dan"... Sesler tekrar baþladý ama daha da yakýndan geliyor þimdi. Köpekler de o sese havlýyorlar zaten. Ses iyice yaklaþtý... Silah deðilmiþ yaaa... Ömer Abiymiþ... Davulcu Ömer Abi... Patlak davulunu çalýyor. Tabi silah sesi gibi geliyor patlak davul. Yeni bir davul alamadý kendine ne zamandýr. Hava soðuk Ömer Abi de üþüyor dýþarýda. Ne yapsýn? ekmek parasý... Ömer abinin iþi yok. Yazýn þezlong kiralýyor sahilde. Kýþýn da ne iþ olursa... Ramazanda da davul çalýyor iþte böyle. Bu soðukta. Bizler sýcak evlerimizde otururken o üþüyor sokaklarda. Issýz ve soðuk sokaklarda...
Karþý komþunun ýþýklarý yandý. Sahura kalktýlar herhalde. Onlar þimdi kalktýlar ve birazdan yatacaklar. Oysa ben hiç yatmadým daha... Uyumuyorum. Zaten yatsam da uyuyamam herhalde. Kafamda bir sürü þey var. Asla uyuyamam onlar kafamdayken. Gerçi çoðu kafamdan çýkmýyor genelde ama bazen vücut da dayanamýyor... uyuyorum bazen... Sabahlamak güzel þey. Yazýn arkadaþlarla sabahlardýk. Sabaha karþý etrafta kimsecikler yokken, her taraf ýssýzken dolaþmak çok hoþuma gider... Þimdi arkadaþlar yok. Ben yalnýzým. Hepsi uzaklarda. Acaba arada bir beni düþünen de oluyor mudur arkadaþlar arasýnda? "Onur da burada olsaydý ve paylaþsaydýk birlikte bu aný" diyen birileri oluyor mudur acaba uzaklarda?... Arkadaþlar "uzakta" ben odamda yalnýzým. Dýþarýda fýrtýna var. Fýrtýna aðaçlarý sallýyor. Sokaktaki canlýlar üþüyor ve ben hüzünlüyüm. Chat yaptýðým arkadaþým da hüzünlü... Þimþek çaktý yine. Bekliyorum... bu sefer gürültüsü gelmedi. Allah allah "sessiz gürledi" bu sefer gök. Belki o da sesini duyurmak istedi ama duyuramadý bu sefer. Neden böyle oldu? neden? soruyorum kendime... Ama tüm sorularýn cevaplarýný bilemem ki... Ýçkilere ve çerezlere de dokunmadým daha. Çerezler hep birlikte duruyor paketin içinde. Arkadaþlarýyla birlikte... Ayýrmak istemedim belki de onlarý birbirlerinden. Hadi bu gecelik ayýrmýyorum sizi birbirinizden. Ýçki de içmiyorum. O da kalsýn. Ayrýlmasýnlar arkadaþlarýndan. Belki çok saçma ama öyle geldi içimden...
Uykum da geldi aslýnda. Gözkapaklarýmý açýk tutmakta zorlanýyorum þu anda. Neden böyle oldu? hala cevabýný bilmiyorum... Bildiðim cevaplarý da kendime söylemekten korkuyorum belki de... "Kusura bakma ben artýk yatýcam" diyorum arkadaþa. "Tamam o zaman sana iyi geceler... Yarýn gece gelirsen yine görüþüüz chatte" diyor... Kapatýyorum bilgisayarý, su içmeye iniyorum alt kata. Su içiyorum dönüyorum tekrar odama. Annem ve babam da uyuyorlar. Bu havada uyumak güzeldir ama ben uyuyamýyorum. Aðlamak istiyorum ama sanki ben de yaðmuru bekliyorum aðlamak için. Birlikte aðlayalým dercesine bakýyorum penceremden gökyüzüne. Gökyüzü ne kadar uzak ve "esrarengiz"... Acaba kuþ olsam ve uçsam o gökyüzünde dilediðimce... yine de esrarengiz ve büyüleyici olur muydu böylesine? Uzaktan bakmasýydý keyifli olan belki de. Yaðmur hafif hafif yaðmaya baþlýyor. Ömer Abi evine dönmüþ olsa bari. Hayvanlar da sýðýnacak bir yer bulsa biranönce. Çok geçmeden hýzýný arttýrýyor yaðmur ve þimdi artýk saðanak þeklinde yaðýyor... Sanýrým gökyüzü beni duydu, "beraber aðlayalým" teklifimi kabul etti ve aðlýyor iþte. Benim de gözümden küçük bir damla süzüldü þimdi... Saðanak az sonra gelecek sanýrým... Gökyüzüne katýlýyorum ben de... ikimiz de "saðanak yaðýyoruz" þu anda.
Þu anda kafamdaki þeylerin hiçbiri umrumda deðil sanki... Sadece aðlýyorum hiçbirþey düþünmeden...
Yaðmur damlalarý cama vuruyorlar. Cama çok yakýn olduðumdan nefesimden buðulanýyor cam.Buðulu cama birþeyler yazýlýr. Ben de yazýyorum kendimce birþeyler. "bana özel þeyler" yazýyorum. Ama siliniyor bir süre sonra "yazdýklarým" Yaptýðým hiçbirþey iz býrakmadý zaten hayatta. "Hep bu kadar kolay mý olacak býraktýðým þeylerin silinip gitmesi?" diye düþünüyorum biran. Sonra yaðmur damlalarýnýn hareketlerini izlemeye baþlýyorum dikkatle... Cama vuran damlalar camdan aþaðýya doðru kayýyorlar yavaþ yavaþ... ayný benim gözyaþlarýmýn yanaklarýmdan aþaðýya süzüldüðü gibi. Camda kayan damlalar yine bütüne yani "arkadaþlarýna" kavuþuyorlar en sonunda. Ama ben yalnýzým hala... Dýþarýda fýrtýna var, gök gürlüyor ve yaðmur yaðýyor...