Oturuyorum ve yine tek kelime etmek istemiyorum. Kelimelerimin etrafýmdaki beni boðan havaya karýþmasý beni rahatsýz ediyor. Sanki kelimelerimi bir kaðýtta saklayýnca çevremdeki havanýn zehri onlara bulaþamayacakmýþ gibi geliyor ve yine kaðýtlara saklanýyorum.

Düþünüyorum...

Delicesine bir hýzla düþünüyorum. Öyle hýzlý bir geçit töreni var ki kafamda sadece olaylarýn siluetlerini görebiliyorum belki de görebildiðimi sanýyorum. Her þey BELÝRSÝZ..

Bu " BELÝRSÝZ " kelimesinden ne kadar nefret etsem de anlaþýlan o ki o beni çok seviyor ve sandýðýmdan da sadýkmýþ. Hayatýma yerleþti ve gitmek bilmiyor. Düþünceler gizli kapýlarýmý çalýyor birer birer. Ama her kapýya cevap olarak içerde oturan BELÝRSÝZ bakýyor. Karþýlýklý oturuyoruz. Ben ona bakýyorum o da bana. Yýllarý deviriyoruz birlikte...

Nerden ve ne zaman aldým ben bu " BELÝRSÝZ " i kapýdan içeriye. Yýllarca susmuþum ya ona karþý, cesaretimi toplayýp soruyorum ona " Nerden Geldin? " diye. Diyor ki " Ben hep burdaydým, sen yeni mi farkýma vardýn? ". Sonra baþlýyor anlatmaya;

Doðrularla doluyum ben

Yanlýþlarla doluyum

Benim adým BELÝRSÝZ, bir de arkadaþým var SEÇÝM

Herkesin içinde vardýr

Bir BELRSÝZ ile bir SEÇÝM

Hayat bizim etrafýmýzda döner

Düþünceler kapýyý çalar

Önce ben bakarým sonra seçim

Ya doðruyu alýrsýn eline ya da yanlýþý

Cezalarla doluyum ben

Ödüllerle doluyum

Benim adým BELÝRSÝZ, bir de arkadaþým var SEÇÝM

Yanlýþa bir cezamýz vardýr, doðruya bir ödülümüz

Her zaman doðrularý göremezsin

Yanlýþlarý da seçersin

Doðrular baþka kapýlar

Yanlýþlar kara delikler açar

Bu gün bir kara kutu yaptýk sana

Yanlýþlarýný biriktirirsin bu kara kutuda

Benzer düþünceler kapýný çaldýðýnda

Biriltirdiðin yanlýþlara bakýp

Ayný yanlýþlarla dönmezsin onlara...