Bu gece dolunay var...Kýpkýrmýzý , kan rengi...Gecelerin en ateþlisidir dolunaylý geceler... Gözlerim bir baþka bakar böyle gecelerde , normalde bakmak isteyipte bakamadýðý gibi ve ben farklý dokunurum böyle gecelerde can yakar ellerim...Çünkü caným yanar sensizlikte...Sen diye dokunurum her bedene ve senin canýný acýtýr aslýnda ellerim...Ýlk acý senden geldi bana, çarptý ve geri dönemedi ya sorun orda...

Acýyý sevemedim ya ben, ama sen onunla beslendin ya...Ama sen þimdi yoksun ya ben yazý bile yazamýyorum. Formdan düþtüm...Bir tek gülüþüne , bir tek “Git” deyiþine ve belki de tek bir bakýþýna muhtacým ben bu gece...

Ne kadar romantik olmak istesem de aslýnda sadece þehvetli ve ateþli olabiliyorum ben dolunaylý gecelerde. Benim lisaným farklý...Ben gözlerimle, dudaklarýmla , tenimle anlatýrým sevgimi..Sen öðretmiþtin ya bu lisaný bana...Lisaným köreliyor...Nankördür zaten yabancý dil...Pratiðin eksildikçe , kelime haznen de azalýr...Sonra dilbilgisi kurallarýný unutursun yavaþ yavaþ...Ve zaman geçtikçe tamamen unutursun.. Ne kötü kelimedir unutmak...Sevmem ben unutmayý , unutarak yaþayamam ki ben...Ama seni unutmaya baþlýyorum. Seni ne çok özlediðimi , beklediðimi , ellerini ve hatta en sevdiðim dudaklarýný...Ben seni unutmak istemiyorum...Seni unutursam sanki benden bir þey gidecek ve bir daha gelmeyecek gibi...Bundandýr deliler gibi sana ulaþmaya çalýþmam...Aslýnda seni bulmak deðildir amaç kendime dönmektir...Her seferinde bu bilgisayamayanýn baþýna geçip aþk dolu , özlem dolu satýrlar karalamam ondandýr...Benden gitmesin diyedir...Bu yaþta kayýplara ve ölüme yakýn olmak mümkün mü? Belki de en yakýn yaþýndayým ölümün... ( Annem 20 yaþ sendromu diyor) Gözlerim sürekli yere bakýyor...Topraða...Belki daha da derine...

Derinde cehennem varmýþ biliyor musun? Orada günah iþleyenler cayýr cayýr yanarlarmýþ...Ama ben zaten yanmaktayým...Kalbimde beynimde bitmek bilmeyen bir alev...Daha da sýcakmýþ diyorlar...Daha da? Ama o zaman kaybolurum... Kayýp olan þey acý çeker mi? O zaman ben kaybolayým , beni cehenneme mi yollayýn desem? Yok ama ben sýcaðý sevmem...Norveç ‘ e gönderin beni..Tam bana göre soðuk...Tam sana göre soðuk...Ama aydýnlýk...Kar taneleri yüzümüze vurur orda..

Artýk yazý yazamýyorum...Sen yoksun diye belki de...Ben seni yazý malzemesi mi yaptým ? Yoksa sen mi besledin hayalleri de ben sadece kaðýda mý döktüm ? Aslýnda ben iyi bir yazar deðildim de senden mi kaynaklandý bir iki güzel satýr ? Gittiðin halde nedendir sorgulamam ? Yanýndayken sorguladým , gittin sorguluyorum...Dört duvar üzerime geliyor...Ben dibe batýyorum...

Telefon açýyorum sana sonra hep o kadýn çýkýyor...” Þu anda aradýðýnýz kiþi sizden çok ama çok uzaklarda, kendi halinde yaþýyor ve sizi istemiyor...Anlatamýyorum galiba bu kaçýncý arayýþýnýz kapalý iþte mobil telefonu ! “ . Ben her seferinde kadýna küfrediyorum. Sonra kadýný karþýma çýkardýðýn için sana...Edemiyorum...Ahizeyi kapatýp , bu satýrlarý yazmaya baþlýyorum...Sen;
- ” Gerçek aþklar çokkkk uzaklarda kaldý “ diyorsun...

Ben sinirleniyorum...

-     “Burdayým , karþýndayým , yanýnda olmak için her þeyimi feda etmeye hazýrým.” diyorum...

Sen,

-     ”Yok yok yeni jenerasyon, çok kayýp yaþýyor aþký”diyorsun...
-     ”Sizin jenerasyonu yiyim” diyorum içimden...”Hepiniz ilk aþkýnýzdan kilometrelerce uzakta , gözünüzün önündeki aþký göremeden yaþýyorsunuz. Dinime küfreden müslüman olsa...”

Ben bu satýrlarla çok ileri gidiyorum...Acayip susmam lazým...Hatta bir süre susmam ve bu satýrlardan uzak durmam lazým...Aklýma her geleni edebi metin sayýp , insanlara sunmamam lazým...Bunlar benim içsel serzeniþlerim kime ne? Ama duramýyorum...Elime vuruyorum..O da bana vuruyor...Bir sigara yakayým bari...Beynime ve ciðerlerime giden nikotin açmýyor zihnimi , aksine buharlaþmaya baþlýyor herþey...

- “ Seni en sýcak ben öperdim ama sen bilmiyorsun; Salaksýn (özür dilerim )”


Ama sen de bilmiyorsun...Yazý yazmam lazým , yazamýyorum , yaz deyince olmuyor zaten saçmalýyorsun iþte böyle...Senin yüzünden cehenneme gideceðim...Orada yanacaðým, bundan daha fazla hem de, sonra yok olacaðým...Cennetin yeþilliðini göremeyeceðim, tek sorumlusu sensin...Onun için hadi gel ! Ben yeþili çok seviyorum... Hadi gelllll !!! Lütfen...