Olup bitmesi gereken bir süreç uzadýkça uzuyor ve baþ edemeyeceðim boyutlar kazanýyordu. Artýk ilerlemeye çalýþtýðým yoldan eskisi kadar emin olamýyordum, bana mutluluðun ve daha baþka hayalini kurduðum alemlerin kapýlarýný açmasý gereken bir çaba bu kadar içinden çýkýlmaz bir hal alýyorsa belki de doðru iz üzerinde deðildim? Bir süre sonra o kadar yýpranacaktým ki, yolumdan þüpheye düþmek, çoðunlukla karþýlamaktan gurur duyduðum bunalýmlý dönemlerime 'varlýk yokluk' anlamý katýp, dayanýlmaz kýlacaktý.
               
     Eðer bir konuya hayatýnýzda herþeyden çok öncelik verirseniz, yaþýtlarýnýzdan çok önce o konuda geliþmeniz kaçýnýlmazdýr. Ýnsanlardan gittikçe kopuyordum. Bu durum, kendi kendime yetebildiðim ilk zamanlar hiç de problem deðildi. Hatta bana bir tür özerklik sunduðunu bile düþünüyordum. Fakat, yardýma ihtiyaç duyduðum daha sonralarý, kopukluðun boyutlarýna kendim bile þaþýrdým. Bahsettiðim kopukluk dýþsal hayatýmý fazlaca etkilemeyen -dýþtan bakan biri için içe dönük herhangi biri gibiydim-, ancak iletiþimde zorluk çýkartan, abartýlý bir ifadeyle benim için hayati önemi olan bir kopukluktu. Kendi kendime oluþturduðum düðümü çözebilmek için yardým alabilmemi, anlaþýlabilmemi önleyen bir kopukluk.
     
     Ayný tür bireylerinin davranýþ kökenlerinin benzer nedenlere dayanacaðý varsayýmýndan hareket ederek, baþkalarýnýn derinliklerini bilmenin yol göstericiliðine þiddetle ihtiyaç duyar oldum. Ýnsan karakteri ve toplumsal davranýþlara merak duyduðum dönem bu zamana rastlar. Geliþmek için göðüslemek zorunda olduklarýmý yaþamýþ azýnlýðýn yaptýklarýný ve hissettiklerini bilmeye ihtiyacým olduðu için, kendimi tanýma sürecimde baþkalarýný tanýmak da yer aldý.

      Kitap, görüþ, yazar ayýrd etmeden okuduðum ve bitmez bir açlýkla insanlarý gözleyip, çözümlemelerle derinliklerine inmeye çalýþtýðým dönem bu dönemdir. Yazýlanlarý ve fikirleri deðil yazarýn kendisi ve yazdýklarýný ne düþünerek yazdýðýný önemseten de bu baþlangýçtýr. Gözlediklerim, ayný benim ideallerimi paylaþmak zorunda deðillerdi. Dini ve siyasi görüþünü önemsemiyordum, hangi milletten olduðunun da önemi yoktu. Kitaplar yaþayarak öðrenmenin yýllar alacaðý deneyimleri hemencecik veriyorlar. Topluma raðmen, kendi adýna yaþamayý seçmiþ herkes bana yakýndý. Çünkü, ibreleri nereye dönük olursa olsun saf gerçek peþinde koþan insanlarýn ortak noktalarý olacaðýna inanýyordum.

      Farkýna varýlacak öyle çok þey vardý ki... Sadece iç dünyamý takip etmek bile yeterli olabilecek iken, farkýna varýlacak baþka iç dünyalarýn olmasý da ayrý bir zenginlikti. Dýþ dünyada geliþen olaylarýn da baþka baþka yönleri ve yoruma açýk taraflarý vardý. Olaylar karþýsýnda bireylerin takýndýklarý tavýrlar ve nedenleri, üzerinde durulacak bir baþka noktaydý. Kendimi net görememe çýkmazýma bulduðum baþkalarýný inceleme çözümü, bireylerin kendilerini sonuna kadar saklamayý öðrenmiþ olmalarý nedeni ile hayli zorluklarla karþýlaþtý. Gene de sonuçsuz bir çaba olmayýp yol aldýrmýþtýr. Okuduklarýmla, gördüklerimi harmanlayýp, sonuçlar çýkartmaya çalýþarak ilerliyordum. Zamanla insanlarýn en derinliðinde ayný þey olmadýðýný anlayacaktým.

     Þu da bir gerçek; baþkalarýna bakarak kendimizi yorumlamamýz çok zor, çünkü zaten kendimizden yola çýkarak baþkalarýný yorumluyoruz. Kendimi anlayabilmek adýna baþkalarýný anlamaya çalýþmam beklediðim yardýmý yapmadý ama, derin anlayýþ kazandýrdýðý gibi, gözlem yeteneðimi geliþtirmiþ ve iyi bir dinleyici olmamý saðlamýþtýr. Sonuçta çabalarým beni bir gize götürmemiþ, baþtan bildiðim þeyi kesinleþtirmiþti. Sadece; yolumda yalnýz olduðumun altýný çizmiþti.

     Bizler herhangi bir türün üyeleri deðil, düþünen, duygulanan, deneyimlerini depolayan, baþkalarýnýn deneyimlerini kendisi için dönüþtürebilen ve kendi sorumluluðunu yüzde yüz yüklenmesi gereken baþlý baþýna dünyalarýz. Yeryüzündeki zavallý yalnýzlýðýmýzýn nedeni de benzersizliðimiz yüzünden deðil mi? Çünkü bizi biz yapan özellikler, sevinçlerimiz, korkularýmýz, kýskançlýklarýmýz, sevgilerimiz ve tutkularýmýz sadece bize ait. Onlarý -kendimizin bile ne kadarýný anlayabildiði þüpheli iken- kimse yeterince anlayamaz, ne kadar istesek de paylaþamayýz. Nasýl anlayabilirler ki? Onlar sadece bizden bu þekilde aksediyor. Bambaþkalýk sayesinde Allah (c.c) herbir kulunda ayrý þekilde tecelli ediyor. Sadece bizden bu þekilde yansýyor. Bu yüzden de birimiz için temel olaný göremiyor, anlayamýyoruz. Tek istediðimiz onu kendi en doðrumuza davet etmek. Böylece parçalanmalarý hazýrlýyoruz.

     Baþkalarýný irdelemelerimin, bir eþimizin daha bulunmamasý nedeniyle, kendimi anlamamda ne derece fayda saðladýðý tartýþýlýr. Fakat algýlamamýn geliþtiði kesin. Karþýmdakini anlýyordum. Duygularýnýn derinliðini baþkalarýyla yaþayamadýðý kadar doðru olarak paylaþabiliyordum. Öylesine yardým görme ve anlaþýlma ihtiyacý içindeydim ki; gereksinimim olanlarý baþkalarý için gerçekleþtirmeye çalýþýyordum sanýrým. Hem anlatmaya hem de anlamaya çalýþtýðým yoðun seanslar sonrasý, kendimi hasta gibi hissediyordum. Zaten hassas olan ve o dönemde tamamen korunmasýz kalan benliðim, baþkalarýnýn sorunlarýna duyarsýz kalamýyor, konuþmanýn bitiminde, olduðu yerde býrakmak yerine sýrtlanýyor ve en az kendi sorunuymuþçasýna üzülüyordu. Doðal olarak tablo daha da aðýrlaþýyordu. Yalnýzlýk çekiyordum. Baþ aðrýsý artýk eksilmez parçamdý. Beynimin yanýnda bir beyin daha taþýr gibiydim. Bu dönem depresyonun ortasýnda olduðum dönemdir. Yaþadýklarým bana anlaþýlmanýn ve kabul edilmenin yeryüzündeki en büyük nimetlerden biri olduðunu öðretiyordu.

     Ýçsel ve dýþsal dikkatin saðladýðý farklý boyuttaki farkýndalýðýn önüme sunduðu zenginlik karþýsýnda afallýyor ve paylaþmak istiyordum. Sadece kendim için yaþayamazdým. Yüce Yaratýcý insana, hemcinslerine yardým konusunda yüklediði sorumluluk vardý. Farklý bakýþ açýlarýnýn hayatý nasýl deðiþtirebileceðini baþkalarýnýn da fark etmelerini istiyordum. Hayata açýlan binlerce pencereden, sadece birinde inat etmenin acizliðini anlatabilmek istiyordum. Görüp büyülendiðim, büyümeme yardýmcý olan, zor anlarda güç veren hiç bir harikulade manzarayý, hiç bir melodiyi, hiç bir anlatýyý tüm diðer insanlarýn kaçýrmalarýný istemiyordum.