O gündü                                        
Hýrkamý alýp daðlara týrmanýyordum
Elimde yalnýzlýðým
Daðlara haykýrýyordum
Daðlar kaldýramýyor inim inim inliyordu.
Ýþte o zaman anladým.

Kereat vakti çökmüþ daðlarda
Kuþlarýn sesi ölmüþtü
Þuursuzca kýzýllýk çökmüþ daðlara doðru
Sanki bilmezmiþ gibi sonunu.
Demedin mi kanka ya bu iþ okumaz diye
Ve ben ilk defa orda yanýldým
Ve ben ilk defa orda yenildim

Ama suçlu sendin ben deðil
Gözlerindi o yalancý gözlerin

O diyarsýz bakýþlarmýydýn sen
Yoksa o otomatik silahtan çýkarcasýna
Sözlerin ardýn damý gizindi
Rakýmý yüksek kalleþliðide bir ona eþ
Yanýlmýþtým harab olmuþtum

Biri gelse de ardýmdan
Sivas gibi yanan kalbime
Soksa hançeri külleri savrulan yüreðime

Senin avuçlarýnda
Sýcak kaným damlarken
Ben dinsin diye acým
Daðlarýn kalbine sokmuþtum bu çaresiz baþýmý
Ne büyük þehirde yedim ne harda ne de attýðým adýmlarda
Ben vurgunu; sana iyilik dileyip uzaklaþacaktým
Ben ben var ya ben bu vurgunu ateþin baþýnda yedim

Þimdi bendeki depremi hangi rasathane ölçer
Þimdi bende ki yangýný hangi seller içine çeker
Þimdi bendeki öfkeyi hangi faili belli olaylar çözer
Þimdi beni kim dur dura bilir
Þimdi kim benim önüme bend çekebilir
Aht ettim bendeki kuyruk acýsýný sana hediye etmeye

Ve gün yine doðacak o yeþil daðlarýn ardýndan
Ve ben yine orda olacaðým
Baþýmý eymeden
Sana tükenmiþlimi göstermeden
O geceyi soracaðým
O gece evet o gece ne büyük bir acý býraktý çaresiz kalan yüreðimde
Ama sabýr suyundan içiyorum senin diz çökeceðin günü bekliyorum