I.

Bu kirliliðin içinde bir de benden temiz kalmamý bekliyorlar! Kalamayýnca da korkuyorlar benden.. Neden!! O kadar korkunç muyum?!

Þimdi kendime kývrýlacak bir bank bulmalýyým. Uf.. Her yer de dolmuþ! Ama dün gece orada ben yatmýþtým! Þimdi kaldýramam da… Artýk ellerim acýmýyor. Fakat iki saat önce acýyordu, soðuktan. Galiba o aðabeylerin koklattýðý uhu iyileþtirdi ellerimi. Demek ki aðabeyler iyiymiþ. Ellerim soðuktan acýdýðý her zaman bu uhudan koklarsam geçermiþ, öyle dediler. Ama gözleri kayýnca korktum onlardan. O yüzden þimdi tek baþýma parkta yer arýyorum..

Toprak çok soðuk… Bugün ,hani þu zengin çocuklarýn gittiði yemek yedikleri dükkanlarýn birinde, bi’ grup çocuk gördüm. Onlarla oynamak isterdim ben de… Sanýrým þu “doðum günü partisi” dedikleri þeyi yapýyorlardý. Oysa benim hiç doðum günüm olmadý… Sahi ben kaç yaþýndayým?... 10 gibiymiþim, aðabeyler öyle dediler… Þu yýldýzlar beni soðuktan korur mu?... Aman, artýk üþümüyorum ki… Yarýn salýncakta sallanmak istiyorum ama bana kýzarlar… Keþke benim de…

II.

-     “Bizi böyle yapanlar Amerikalýlarmýþ!”
-     “Nasýl yani abi ben anlamadým?”
-     “Oðlum, sömürüyorlarmýþ bizi; babam poker partisinde arkadaþlarýyla konuþurken duydum. Hani þu bizi yazdýrdýklarý okullar da onlarýnmýþ…”
-     “Amma yaptýn yani! Ee, ne yapcaz þimdi?”
-     “Ben de sprey boya var. Var mýsýn bu akþam kaçýp duvarlara yazalým ne varsa, biz buradayýz olm, kimse biz buradayken bu ülkeyi sömüremez!”
-     “Varým! Ama biraz bekle, bizimkiler iyice içtiler, sýzsýnlar sonra çýkalým. Zaten biralar bitmedi, dýþarý çýkýnca onlarý da atarýz çöpe, bizimkiler görmesin.”

III.

Uff… Gene mi ya ! Her gece elalemin p.lerini mi topluycam sokaktan ben! Hadi beyler toplanýn, ihbar geldi; gene duvarlara yazýlar yazýyorlarmýþ.. Toplayalým þunlarý, daha eve gidecem!

Hýzlý da koþuyorlar! Allah’ýn belalarý! Dur be! “Polis” diyorum, duymuyor musun!! Daha eve gidicem!

IV.

-     “Sýkmasana kolumu! Caným acýyo!”
-     “Sus! Gecenin 3 ünde duvara yazý yaz diye ben mi söyledim size! Þimdi söyle bakalým babanýn adýný!”
-     “Söylesem ne yapacaksýn! Yarýn gelir alýr bizi nasýl olsa bu nezarethaneden! Sýkma kolumu!Caným acýyo dedim!”
-     “Ne sýkmýycam be! Sizin yüzünüzden saat kaç oldu,hala buradayým! Ne yazdýnýz siz oraya bakalým! ‘ona buna, Hayýr!’ Tamam! Sen hayýr dedin ya, kesin dinlerler seni! Karnýn da toktur senin! Ne anlarsýn ki, anlatayým! Sen hiç aç yattýn mý çocuk! Kemerinin düðmesini her ay bir delik geriye ittin mi! Çoluðun çocuðun uyuduðunda girdin mi evine, yorgun argýn, sýrf onlara bir þey getiremediðini saklamak için! Çocuk, kim doyurur oðlumun karnýný! Þu kýrmýzý boyalarýný versen, doyarlar mý!!! Çocuk! Sen hiç kömürsüz kaldýn mý!! Nerden bileceksin! Boþver!”