Elimde kýrýk bir ayna
Ve saçlarýnýn rüzgardan uçuþtuðu küçük bir resim
Aynada, yüzümdeki kýrýþlýklar
Yaþanamadan bitip giden yýllarýn,
Aldýðý intikamý andýrýcasýna yansýtýyor beni bana.
Resimde; arka plandaki martý sürüsünün çýðlýklarý var kulaklarýmda
Yýllarýn yitikliðinin dalgasýný geçiyor sanki
Ve korkuluklarýna yaslandýðýn vapurun sesi azarlýyor sanki beni.
Aynadaki anýlar çaðýrýyor, geçmiþi
Dalýp gidiyorum;
Kýrýk aynada güzellikleri göremiyorum
Sanki onlar kýrýlan parçayla yok olmuþ,
Banada acýlar kalmýþ.
Daha büyük bir ayna alýyorum
Ona bakýyorum, ve arda resmine
Bu seferde kederi, hasretive aralarýnda
Onlarla dost olmuþçasýna sýkýþmýþ beni görüyorum.
Ve arada resmine bakýyorum.
Güzelliklerin kýrýk aynanýn kýrýk parçasýnda deðil
Resimdeki gülüþünün içinde saklandýðýný görüyorum
Resmi yýrtýp yakýyorum,
Keder ve hasretle kalýyorum aynada
Daha da dernleþiyor bakýþlarým
Bunlardan dost olmýyacaðýný anlýyorum
Ve aynayý karþý duvara atýp param parça ediyorum
Artýk aynayada bakmýyorum...