Bir kadýnýn;

içinde bir bebek taþýdýðýndan, ve istediði bir bebeði taþýdýðýndan, þüphe ettiði günlerde doktora gidip de “evet, x haným, tebrikler hamilesiniz” sözünü duyunca nasýl da dünyalar kendisine verilmiþ gibi mutlu olduðunu,

sonraki yedi sekiz ay boyunca karnýndaki minik bebeðin fiziksel, psikolojik ve zihinsel saðlýðý için nasýl endiþe ettiðini, sürekli vücudunu dinleyip, bebeði ile ilgili olabilecek en ufak olumsuz þeyden kaygý duyduðunu,

ayný süre içinde, dünyaya getireceði o eþsiz varlýðýn rahat edebilmesi için evin içinde gereken her þeyi eksiksiz temin etme peþinde dükkan dükkan gezdiðini, aldýðý çamaþýrlarýn bebeðin üzerinde nasýl duracaðýný, battaniyenin onu nasýl sýcak tutacaðýný, bebek odasýndaki tatlý renklerin onu nasýl rahatlatacaðýný binlerce kez hayal ettiðini, hele doðum yaklaþtýkça o odanýn kapýsýna dikilip bebeðin oynayýþýný, uyuyuþunu, gülüþünü gözünde canlandýrmaya çalýþtýðýný,

doðumda çekilen onca aðrýya, acýya ve sýkýntýya raðmen, o minik ama muhteþem bebeði kollarýna alýr almaz her þeyi birden unutuverdiðini ve tüm dünyanýn silinip geride sadece o bebeðin kaldýðýný,

o tarihten sonra hayatýnda eskiden öncelik verdiði, kendisi dahil her þeyi bir yana býrakarak, yirmi dört saat bebeðinin iyiliðini, saðlýðýný, rahatýný düþündüðünü, açlýðý, tokluðu, aðrýyý ve sancýyý onunla beraber hissettiðini, onun aðlamasýna kesinlikle dayanamadýðýný ve o gülünce de tüm dünya gülüyormuþ gibi hissettiðini,

bebeðinin ilk Anne deyiþiyle birlikte gönlünde nice güller açtýðýný, ilk adým atýþýyla yaþadýðý sevincin büyüklüðünü,

bebeðiyle oynamaktan, onu uyutmaktan ve uyurken yüzüne yansýyan o meleksi masumiyeti uzun uzun, doya doya izlemekten, ona yemek yedirmekten ve verdiði her þeyi itirazsýz yediðini görmekten aldýðý keyfin hiçbir þeyle ölçülemeyeceðini,

bebeðinin uykusuz ve huzursuz geçirdiði her gece, onun için kaygýlandýðýný ve ona bir þey olur korkusuyla sabaha kadar gözünü kýrpmadan beklediðini, onun aldýðý her nefesle kendisinin can bulduðunu, yüzündeki her gülücükle kendisinin mutlu olduðunu ve çektiði her sancýyla kendisinin iki büklüm olduðunu,

çocuðunun hiçbir ciddi saðlýk sorunuyla karþýlaþmadan büyüyüp cin gibi bir öðrenci olduðuna, kendini herkese sevdirdiðine ve mükemmel bir birey olarak büyüdüðüne þahit olurken yaþadýðý hazzýn anlatýlasý deðil ancak yaþanasý bir þey olduðunu

bilmek için anne olmaya gerek olduðunu hiç sanmýyorum. Annelik kadýnlara verilmiþ en güzel, en büyük armaðandýr bence. Bunu biliyorum çünkü maddi manevi her yönden tatmin olduðu halde, kendi canýndan bir varlýðý kucaðýna alabilmek, anne olabilmek için elindeki her þeyden vazgeçmeyi göze alabilecek kadýnlar tanýdým ve haklýydýlar da. Dünyadaki tüm sevgilerden farklý ve çok daha yüce, kesinlikle karþýlýk beklemeden verilen ve bir insanýn bir insana karþý hissedebileceði her tür sýcak ve samimi duyguyu ayný anda barýndýran, ne benim ve hatta ne de annelerin tam olarak sözcüklere dökebileceði, yaþanmadan kesinlikle anlaþýlamayacak bir sevgidir evlat sevgisi.

Tüm Anneleri ve Anne adaylarýný sadece Anneler Gününde deðil, Anne olduklarý her gün için yürekten kutluyorum.