Sessizce siper almýþ bugün hüzünler,
Yarý korkak, yarý meraklý bakýyor,
Tuzu kurumuþ gözyaþlarýyla dolu bir bardaðýn ardýndan,
Gece, sessizliðe sunmuþ bir acý kahvesini
Kýrk yýllýk hatýrýn ilk demlerinden harcýyor,
Uykusuzlukca birkaç kelime fýsýldýyor dikiþsiz yaralar,
Bir uzaktan bakýyor üç beþ kelimelik duygu hazinesi,
Bir de yanýndan fýsýldýyor sönmüþlüðün hafif yanýk sesi,
Hani arada ayýn arkasýna saklanýr da güneþ,
Hani güneþ tutulmasý derler ya,
Kelimeler saklanmýþ, güleç bir çift gözün ardýna,
Boðazýn orta yerinde iþte tam öyle takýlýp, tutuluyor...
Bu gece kuzey yýldýzý yine yerinde, hiç sekmiyor,
Ardýna saklanacak bir ay arýyor da bulamýyor,
Tutulsa da güneþ bende kaybolsam diyor,
Caný aðlamak çekiyor da aðlayamýyor....